Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia F. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1876/08 w zakresie odrzucenia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi F. M., J. S., Z. B., B. B., E. G., W. G., S. P., S. S. i L. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie F. M. na postanowienie tego Sądu z dnia 21 maja 2009 r. o odrzuceniu skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. w przedmiocie ustalenia warunków lokalizacji dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że od postanowienia z dnia 21 maja 2009 r. o odrzuceniu skargi przysługiwała, stosownie do art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarga kasacyjna. Tymczasem skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 21 maja 2009 r. Pełnomocnik skarżącego, wyznaczony w ramach prawa pomocy, w terminie otwartym do wniesienia skargi złożył opinię o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 21 maja 2009 r.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 6 lipca 2009 r. skarżący podniósł, że w istocie, mimo błędnego zatytułowania środka odwoławczego na postanowienie o odrzuceniu skargi, wniósł skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest oparte na usprawiedliwionych podstawach.
Od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 173 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Mylne oznaczenie pisma strony nie wywołuje ujemnych skutków, jeżeli z jego treści wynika, o jaki rodzaj pisma chodzi. Sąd powinien takie pismo rozpatrzyć zgodnie z jego treścią i rzeczywistym zamiarem strony, którym było zaskarżenie postanowienia z dnia 21 maja 2009 r. W rozpoznawanej sprawie postanowieniem z dnia 21 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę F. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. Odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został doręczony skarżącemu w dniu 27 maja 2009 r. Skarżący w dniu 1 czerwca 2009 r. złożył pismo, nazwane zażalenie, w którym wniósł o uchylenie postanowienia z dnia 21 maja 2009 r., podnosząc, iż nie uiścił wpisu od skargi, bowiem nie otrzymał wezwania do uiszczenia wpisu. Jak słusznie podniósł skarżący wniesiony przez niego środek zaskarżenia, błędnie nazwany zażaleniem, z uwagi na jego treść w istocie rzeczy jest skargą kasacyjną. Oznacza to, że wadliwie Sąd pierwszej instancji odrzucił pismo skarżącego, przyjmując, iż stanowi ono zażalenia, podczas gdy w istocie jest to skarga kasacyjna.
Niezależnie od tego należy zwrócić uwagę, że w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, iż w sytuacji, gdy skarżący w terminie, o którym mowa w art. 177 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniesie osobiście sporządzoną skargę kasacyjną należy wezwać skarżącego do przedstawienia skargi kasacyjnej sporządzonej przez adwokata lub radcę prawnego. Odrębną kwestię, wykraczającą poza granice rozpoznawanego zażalenia, stanowi zagadnienie prawne dotyczące oceny, czy w sytuacji, gdy po wezwaniu do uiszczenia wpisu, którego strona nie uiściła w wyznaczonym terminie, zostanie stronie przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym, a więc także zwolnienie od kosztów sądowych można mówić o niedopełnieniu przez stronę obowiązku uiszczenia wpisu i odrzucić skargę, po przyznaniu stronie prawa pomocy w zakresie całkowitym, z tego powodu, że strona nie uiściła wpisu.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.