Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie z wniosku Gminy Józefów o wymierzenie grzywny Wojewodzie Mazowieckiemu w związku z nieprzekazaniem Sądowi skargi oku wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę
Sentencja

Dnia 9 kwietnia 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Leszek Leszczyński po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wojewody Mazowieckiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2009 roku, sygn. akt IV SO/Wa 18/09 wymierzającego Wojewodzie Mazowieckiemu grzywnę w sprawie z wniosku Gminy Józefów o wymierzenie grzywny Wojewodzie Mazowieckiemu w związku z nieprzekazaniem Sądowi skargi z dnia 17 kwietnia 2008 roku wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6161 Lasy oraz zalesianie gruntów rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 17 września 2009 roku, sygn. akt IV SO/Wa 18/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Wojewodzie Mazowieckiemu grzywnę w wysokości 500 złotych w związku z nieprzekazaniem skargi Gminy Józefów z dnia 17 kwietnia 2008 roku wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz zasądził od Wojewody Mazowieckiego na rzecz Gminy Józefów zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd I instancji podniósł, że skarga została wniesiona do Wojewody Mazowieckiego w dniu 17 kwietnia 2008 roku i zgodnie z art. 54 § 2 p.p.s.a. organ powinien był ją przekazać do sądu do dnia 19 maja 2008 roku, czego nie uczynił. Ponadto akta administracyjne sprawy nadesłane w dniu 20 kwietnia 2009 roku, po wezwaniu Sądu, były niekompletne - brak odpowiedzi na skargę. Braku tego organ nie uzupełnił pomimo wyznaczenia dodatkowego terminu. W związku z powyższym Sąd I instancji uznał, iż w przedmiotowej sprawie zasadnym jest wymierzenie grzywny stosownie do art. 55 § 1 p.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Wojewoda Mazowiecki domagając się jego uchylenia i zasądzenia kosztów postępowania. W zażaleniu podniesiono, że akta administracyjne sprawy zostały przekazane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 14 kwietnia 2009 roku. Stwierdzono również, że odpowiedź na skargę został udzielona pismem z dnia 23 września 2009 roku, czyli w terminie 7 dni od doręczenia wezwania Sądu do uzupełnienia braków przesłanych akt. W związku z czym nieprawdziwe jest, zdaniem skarżącego, stwierdzenie zwarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, iż organ nie nadesłał odpowiedzi na skargę w wyznaczonym terminie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosowanie do art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Zgodnie zaś z art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do tego obowiązku, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.

W przedmiotowej sprawie skarga została wniesiona do organu w dniu 17 kwietnia 2008 roku (data nadania), zatem termin do przesłania akt sprawy wraz z odpowiedzią upływał w dniu 19 maja 2008 roku. Wojewoda Mazowiecki przesłał akta sprawy dopiero po wezwaniu Sądu w dniu 16 kwietnia 2009 roku (data stempla pocztowego). Ponadto akta te były niekompletne, nie zawierały odpowiedzi na skargę. Odpowiedź ta została przesłana do Sądu dopiero po ponownym wezwaniu do jej nadesłania, w dniu 24 września 2009 roku (data prezentaty sądu). Jak zasadnie zauważył Sąd I instancji przepis art. 55 § 1 p.p.s.a. ma na celu dyscyplinowanie organów. W niniejszej sprawie organ nie wywiązał się z obowiązków nałożonych na niego przepisem art. 54 § 2 p.p.s.a. Odpowiedź na skargę została nadesłana dopiero po dwukrotnym wezwaniu przez Sąd, ponad 16 miesięcy po upływie ustawowego terminu do dokonania tej czynności. Dodatkowo we wniesionym zażaleniu nie wskazano żadnych okoliczności stanowiących powód takiego uchybienia. W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny uznał zaskarżone postanowienie za zasadne.

Z tych względów na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6161 Lasy oraz zalesianie gruntów rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda