skargę Andrzeja H. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w przedmiocie wezwania do zaprzestania działalności gospodarczej.
Tezy

Uchwała samorządu adwokackiego, wzywająca adwokata do zaprzestania prowadzenia na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ działalności gospodarczej, nie rozstrzyga o istocie sprawy w sposób władczy i stanowczy, a wobec tego nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa; na tego rodzaju uchwałę skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 207 par. 6 w związku z art. 204 par. 1 Kpa skargę Andrzeja H. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 16 czerwca 1993 r. w przedmiocie wezwania do zaprzestania działalności gospodarczej.

Uzasadnienie strona 1/2

Okręgowa Rada Adwokacka w (...) w dniu 13 marca 1993 r., na podstawie art. 45 ust. 2 w związku z art. 68 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./, podjęła uchwałę następującej treści: "wezwać adwokata Andrzeja M.H. do zaprzestania działalności w ramach art. 24 ustawy o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 z 1988 r./ na terenie (...)". W uzasadnieniu tej uchwały podano, że adw. Andrzej H. ma wyznaczoną siedzibę wykonywania zawodu w Ż., gdzie prowadzi kancelarię adwokacką. Niezależnie od tego, począwszy od dnia 1 maja 1992 r., utworzył kancelarię prawniczą, którą w ramach art. 24 ustawy o działalności gospodarczej prowadzi wraz z żoną na terenie B.-B. Takie postępowanie jest sprzeczne z uchwałą Naczelnej Rady Adwokackiej nr 2/IX/89, w myśl której adwokat może utworzyć kancelarię prawniczą na podstawie art. 24 cytowanej ustawy tylko w siedzibie wykonywania zawodu adwokata. Utworzenie przez adw. H. kancelarii prawniczej poza Ż. /w B.-B./, to jest poza miejscem wykonywania zawodu adwokata, narusza w rozumieniu tej uchwały podstawową zasadę o wpisie adwokatów i wyznaczeniu siedziby wykonywania zawodu, określoną w art. 68 ust. 3 prawa o adwokaturze.

Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej uchwałą z dnia 16 czerwca 1993 r. postanowiło nie uwzględnić odwołania wniesionego przez zainteresowanego adwokata od uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej. Stanowisko zajęte w zaskarżonej uchwale uznano za w pełni zasadne.

Adwokat Andrzej H. zaskarżył powyższą uchwałę i wniósł o jej uchylenie, jako niezgodnej z prawem. Zdaniem skarżącego, "nie można uznać, aby określone w ust. 11 uchwały NRA przepisy miały zastosowanie wprost do prowadzenia przez adwokata działalności w ramach art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r., a w tym aby przepis art. 68 ust. 3 ustawy - Prawo o adwokaturze, traktujący o wyznaczeniu siedziby jako elementu uchwały o wpisie na listę adwokatów, posiadał moc wiążącą także dla adwokatów, którzy prowadzą działalność gospodarczą".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 196 par. 1 Kpa kontroli sądu administracyjnego w zakresie zgodności z prawem podlegają tylko decyzje administracyjne, a także postanowienia wymienione w art. 196 par. 3 Kpa.

Nie ulega wątpliwości, że zaskarżona uchwała Okręgowej Rady Adwokackiej nie może być zaliczona do żadnego z postanowień, o jakich mowa w art. 196 par. 3 Kpa.

Należy zatem ocenić, czy uchwała ta może być uznana za decyzję administracyjną w rozumieniu art. 104 Kpa, a więc czy uchwała ta, jak stanowi art. 104 par. 2 Kpa, rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji.

Przez "inny sposób" zakończenia sprawy w postępowaniu administracyjnym rozumie się: a/ umorzenie postępowania /art. 105 par. 1 i art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa/ lub b/ uchylenie przez organ odwoławczy zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji /art. 138 par. 2 Kpa/. Omawiana uchwała nie kończy sprawy w ten sposób.

Strona 1/2