skargę Zdzisława L. na uchwałę Rady Gminy w L. w przedmiocie odwołania ze stanowiska wójta.
Tezy

Skarga /byłego/ wójta na uchwałę rady gminy w przedmiocie odwołania go ze stanowiska wójta nie jest skargą, o jakiej mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, z uwagi na treść art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, stwierdzającego, że "spory ze stosunku pracy pracowników samorządowych rozpoznają sądy pracy".

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 207 par. 6 Kpa skargę Zdzisława L. na uchwałę Rady Gminy w L. z dnia 21 listopada 1990 r. w przedmiocie odwołania ze stanowiska wójta.

Uzasadnienie

Uchwałą nr 33/VII/90 z dnia 21 listopada 1990 r., podjętą na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, Rada Gminy w L., w wyniku tajnego głosowania, odwołała Zdzisława L. ze stanowiska wójta Gminy L.

Na uchwałę tę wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Zdzisław L., domagając się "unieważnienia" powyższej uchwały. Skarżący nie precyzuje konkretnych zarzutów, podnosząc jedynie ogólnikowo, że sesje nie były prowadzone zgodnie z przyjętym porządkiem obrad, że jest "niejasna sytuacja" dotycząca zmiany statutu, "źle były sprecyzowane" karty do głosowania i powołano 2 komisje skrutacyjne w różnym składzie.

W odpowiedzi na skargę stwierdzono między innymi, że par. 14 statutu Gminy został zmieniony uchwałą Rady Gminy z dnia 24 października 1990 r. podjętą jednomyślnie /na 15 obecnych radnych 15 głosów za zmianą/, wyjaśnienia dotyczące techniki głosowania i kart do głosowania zawarte są w protokole, a skarżący otrzymał odpis zaskarżonej uchwały Rady Gminy oraz świadectwo pracy i brał udział w sesji Rady.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ odwołanie zarządu gminy lub poszczególnych jego członków następuje w głosowaniu tajnym bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady gminy.

Jak wynika z załączonego protokołu, na pierwszej części sesji Rady Gminy w L. w dniu 14 listopada 1990 r. na 20 radnych obecnych było 19. W głosowaniu wzięło udział 17 radnych, z czego 11 radnych opowiedziało się za odwołaniem Zdzisława L. ze stanowiska wójta. Wobec wątpliwości, jakie powinno być quorum przy odwołaniu wójta, na drugiej części sesji Rady Gminy w dniu 21 listopada 1990 r. ponownie przeprowadzono tajne głosowanie w tej sprawie. Jak wynika z protokołu, Rada była obecna w pełnym składzie /20 osób/, w głosowaniu wzięło udział 14 radnych, głosów ważnych oddano 14. Za odwołaniem wójta opowiedziało się 12 radnych, przeciwko 2. W wyniku powyższego głosowania podjęto następnie uchwałę o odwołaniu Zdzisława L. ze stanowiska wójta Gminy L.

Wskazanie powyższych okoliczności ma jedynie charakter porządkowo-redakcyjny. Naczelny Sąd Administracyjny bowiem nie jest powołany do badania zasadności skargi Zdzisława L.

Artykuł 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ stanowi, że pracownikami samorządowymi, zatrudnionymi w urzędach i jednostkach wymienionych w art. 1 tej ustawy, są osoby zatrudnione w ramach stosunku pracy na podstawie: wyboru, mianowania, powołania lub umowy o pracę.

Stosunek pracy wójta nawiązuje się na podstawie wyboru, co wynika z art. 2 pkt 1 lit. "a" cytowanej ustawy.

W myśl art. 31 ust. 2 tej ustawy spory ze stosunku pracy pracowników samorządowych rozpoznają sądy pracy.

Skarga /byłego/ wójta na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie odwołania go ze stanowiska wójta dotyczy sporu ze stosunku pracy na podstawie wyboru; do rozpoznania tego sporu właściwy jest sąd pracy /art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./.

Z tych przyczyn skarga podlegała odrzuceniu na zasadzie art. 207 par. 6 Kpa jako niedopuszczalna.

Naczelny Sąd Administracyjny rozważał także, czy podstawy prawnej skargi wniesionej przez Zdzisława L. nie mógłby stanowić art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Mając na względzie, iż ustawodawca jednoznacznie określił, że spory ze stosunku pracy wszystkich pracowników samorządowych /z wyboru, mianowania, powołania i na podstawie umowy o pracę/ rozpoznają sądy pracy, Naczelny Sąd Administracyjny wyraża następujący pogląd prawny:

Skarga /byłego/ wójta na uchwałę rady gminy w przedmiocie odwołania go ze stanowiska wójta nie jest skargą, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ze względu na art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, stanowiący, że "spory ze stosunku pracy pracowników samorządowych rozpoznają sądy pracy".

Strona 1/1