W sprawie o wyrejestrowanie pojazdu /art. 79 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, która jest inną sprawą administracyjną niż sprawa o zarejestrowanie pojazdu, właściwość organu ustala się według miejsca zamieszkania strony zgodnie z ogólnymi regułami sformułowanymi w art. 21 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Starosty Z. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Starostą T. w przedmiocie wyrejestrowania pojazdu postanawia wskazać Starostę T. jako organ właściwy w sprawie z wniosku Tomasza P.-N. o wyrejestrowanie pojazdu.
Stan sprawy przedstawiał się następująco. W dniu 9 października 2001 r. wpłynął do Starosty Powiatowego w T.-M. wniosek Tomasza P.-N. o wyrejestrowanie pojazdu samochodowego z uwagi na dokonaną kradzież. Starosta przesłał to pismo do Starosty Powiatowego w Z.
W dniu 24 października 2001 r. Starosta Z. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Starostą T. w sprawie wyrejestrowania pojazdu z wniosku pana Tomasza P.-N. Wskazał, iż art. 79 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ nie określa wprost organu właściwego w sprawie wyrejestrowania. Zastosowanie ma więc art. 21 par. 1 pkt 3 kodeksu postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi Starosta T. wskazał, że pan P.-N. nie dopełnił po zmianie adresu obowiązku z art. 78 ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. nie zawiadomił w ciągu 30 dni starosty o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym. W związku z tym organ rejestrujący właściwy dla miejsca zamieszkania nie mógł wydać decyzji administracyjnej jaką jest dowód rejestracyjny pojazdu, tablic oraz wprowadzić danych pojazdu i właściciela do bazy pojazdu. Podkreślił też, że obowiązek prowadzenia ewidencji pojazdu wynika z art. 80a ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz par. 3 rozporządzenia MTiGM w sprawie szczegółowych czynności organów związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach /Dz.U. 2001 nr 4 poz. 37/.
W przypadku wyrejestrowania pojazdu, organ rejestrujący ma obowiązek sprawdzenia danych właściciela pojazdu w prowadzonej ewidencji pojazdów. Zamieszcza też on w bazie danych informacje o dacie i przyczynie wyrejestrowania pojazdu. Wydział Komunikacji w T.-M. nie posiada tych danych i nie może ich porównać. Dlatego zdaniem Starosty T. właściwość miejscowa powstaje w dacie złożenia wniosku o zarejestrowanie pojazdu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, że:
W postępowaniu administracyjnym istnieją pewne ogólne reguły określające właściwość organów administracji publicznej. Naruszenie ich wywołuje poważne skutki w postaci nieważności decyzji podjętej przez organ niewłaściwy, zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./. Reguły te określane są, przez przepisy ustawowe. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ przewiduje w art. 79 ust. 1 pkt 2 obowiązek wyrejestrowania pojazdu, na wniosek jego właściciela w przypadku kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania. Właściwość rzeczową, instancyjną i miejscową w sprawie rejestracji określa art. 73 ust. 1 ustawy prawo o ruchu drogowym. Kompetencja w tych przypadkach należy do starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania /siedzibę/ właściciela pojazdu. Artykuł ten nie wskazuje jednak w sposób wyraźny organu właściwego w sprawie wyrejestrowania pojazdu. Zgodnie z par. 15 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów /Dz.U. nr 59 poz. 632 ze zm./, wniosek w sprawie wyrejestrowania pojazdu właściciel pojazdu składa w organie rejestrującym. Zgodnie z par. 1 ust. 2 pkt 2 tego rozporządzenia przez organ rejestrujący rozumie się odpowiednio starostę lub Wojewodę M. Przepisy te nie określają jednak właściwości miejscowej tego organu. Zgodnie więc z ogólnymi regułami ustawowymi sformułowanymi w art. 21 par. 1 pkt 3 ustawy kodeks postępowania administracyjnego ustala się tę właściwość według miejsca zamieszkania /siedziby/ strony w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron, jeżeli żadna strona nie ma w kraju zamieszkania /siedziby/ lub pobytu - według miejsca ostatniego ich zamieszkania /siedziby lub pobytu w kraju/.
Sprawa wyrejestrowania pojazdu jest inną sprawa administracyjną niż jego rejestracja. Należy więc zauważyć, iż w momencie złożenia wniosku przez stronę miała ona miejsce zamieszkania w T.-M. Dlatego właściwy miejscowo był w tym przypadku Starosta T.
Stąd Naczelny Sąd Administracyjny orzekł na podstawie art. 28 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 21 par. 1 pkt 3 powoływanej ustawy kodeks postępowania administracyjnego, art. 79 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz par. 15 w związku z par. 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów.