Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] Szkoły [...] w B. na postanowienie [...] Inspektora Pracy w B. z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 26 września 2013 r. [...] Szkoła [...] w B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na postanowienie [...] Inspektora Pracy w B. z dnia [...] sierpnia r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 21 października 2013r. strona skarżąca wezwana została do usunięcia braku formalnego skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została doręczona w dniu 31 października 2013 r.
W rozpatrywanej sprawie siedmiodniowy termin przewidziany do usunięcia braku formalnego skargi upłynął bezskutecznie z dniem 7 listopada 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej "ppsa") od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Stosownie do § 2 tego artykułu, pismami, o których mowa w § 1, są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. W myśl z kolei art. 231 ppsa wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały.
Ponadto zgodnie z art. 215 § 1 ppsa w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Przepis ten nakłada zatem na stronę wszczynającą postępowanie w danej instancji w drodze skargi, skargi kasacyjnej lub skargi o wznowienie postępowania obowiązek podania wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. Niedochowanie zaś tego wymogu stanowi brak formalny pisma, który podlega usunięciu w trybie art. 49 ppsa (zob. M. Niezgódka - Medek [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 535). W myśl tego przepisu, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Tak jest w przypadku, gdy pismem tym jest skarga, gdyż niewykonanie w terminie wezwania do wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia obliguje sąd, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, do jej odrzucenia.
Wskazać w związku z tym należy, że przez sprawy, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, należy rozumieć te, w których przedmiotem zaskarżenia są akty lub czynności kreujące określoną należność pieniężną bądź stwierdzające jej istnienie (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FZ 755/11, publ. LEX nr 1151464, z dnia 27 marca 2012 r., sygn. akt II FZ 237/12, publ. LEX nr 1137743, z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FZ 289/12, publ. LEX nr 1137792).
W rozpoznawanej sprawie skarga dotyczy nałożonej na skarżącą grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji inspektora pracy, a więc przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. Należy zatem od tej skargi pobrać wpis stosunkowy. Z tego względu wezwano skarżącą do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia. Termin zaś do uzupełnienia tego braku skargi, wyznaczony w wezwaniu pod rygorem jej odrzucenia, upłynął bezskutecznie z dniem 7 listopada 2013 r.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa orzekł jak w sentencji