Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczeń alimentacyjnych postanawia 1. odrzucić skargę, 2. odmówić przyznania prawa pomocy.
Pismem z dnia 12 września 2011r., wniesionym bezpośrednio do organu w dniu [...] września 2011r., A.F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczeń alimentacyjnych. W skardze zawarty został wniosek o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie skarżącej rozstrzygnięcia w sprawie, o czym skarżący został pouczony.
Jak wynika ze znajdującego się w aktach administracyjnych organu zwrotnego potwierdzenia odbioru, kwestionowana decyzja została doręczona skarżącemu w dniu [...] sierpnia 2011r. Termin trzydziestodniowy do wniesienia skargi upływał zatem wobec skarżącego z dniem [...] września 2011r. Tymczasem, jak wynika ze stempla umieszczonego na skardze przez organ, do którego skarga została wniesiona - pismo złożono do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w dniu [...] września 2011r., a więc z uchybieniem ustawowego trzydziestodniowego terminu przewidzianego do jej wniesienia.
Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę odrzucił.
Z uwagi na odrzucenie skargi z powodu przekroczenia terminu do jej wniesienia, Sąd, na podstawie art. 247 ww. ustawy, odstąpił od rozpatrywania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z treścią wskazanego powyżej przepisu, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany został pogląd, iż o oczywistej bezzasadności skargi świadczy niemożność jej rozpoznania pod względem formalnym, co miało miejsce w niniejszej sprawie.