Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi na decyzję [...] Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w [...] z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 11 stycznia 2013 r. A.W. (dalej jako skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy za pośrednictwem [...] Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w [...] skargę na decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej, wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do wniesienia przedmiotowej skargi.
W powyższym wniosku skarżący wskazał, że jest osobą w podeszłym wieku - 81 lat i w ciągu ostatnich kilku tygodni chorował przewlekle i nie mógł podjąć czynności w celu złożenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Natomiast art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a. mówi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Poza tym z § 4 powyższego przepisu wynika, iż równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z aktualnym orzecznictwem należy zauważyć, iż przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu. Przy czym brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (postanowienie NSA z 23 września 2008 r. sygn. akt II FZ 364/08).
W niniejszej sprawie należy uznać, że przesłanki przywrócenia terminu do wniesienia skargi, który upłynął dnia 13 grudnia 2012 r. zostały spełnione, gdyż skarżący uprawdopodobnili okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu Niewątpliwie przewlekła choroba miała wpływ na możliwość podejmowania przez skarżącego czynności zmierzających do dochowania terminu do wniesienia skargi.
Wobec tego, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi należało uwzględnić