Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia sprostować oczywistą omyłkę pisarską w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. II SA/Bd 1316/15 w ten sposób, że w miejsce słów: "w [...] " zawartych w akapicie pierwszym na stronie pierwszej wpisać: "w [...]" oraz na stronie szóstej wers piętnasty po zwrocie "z dnia" dopisać "[...] maja 2014 r. Nr [...]".
Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W uzasadnieniu wyroku, na stronie pierwszej w akapicie pierwszym przy oznaczeniu Sądu omyłkowo wpisano "w [...]" zamiast "w [...]" oraz na stronie szóstej w wersie piętnastym przy oznaczeniu uchwały intencyjnej Rady Gminy [...] po zwrocie z dnia nie wpisano daty oraz numeru uchwały intencyjnej. Z akt administracyjnych wynika, że uchwała Rady Gminy [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów położonych w [...] o Nr [...] została podjęta w dniu [...] maja 2014 r.
Zgodnie z treścią art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej "P.p.s.a.") sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie oraz rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W orzecznictwie utrwalił się pogląd, że możliwość rektyfikacji wyroku jaką przewidziano w powyższym przepisie odnosi się również do uzasadnienia wyroku (por. postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1982 r., sygn. akt I PZ 7/82). Zatem możliwym jest dokonanie przez sąd sprostowania uzasadnienia wyroku jeśli w jego treści dopuszczono się niedokładności, błędu lub oczywistej omyłki. Judykatura przyjęła, że sprostowanie niedokładności (nieścisłości) należy rozumieć jako właściwe oznaczenie strony bądź podmiotów postępowania czy też ich pełnej nazwy. Błąd pisarski to widoczne niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia lub błąd gramatyczny, czy niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Błąd rachunkowy to natomiast błąd wynikający z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, polegający najczęściej na błędnym działaniu sumowania lub odejmowania. Ostatnią kategorią wymienioną w powołanym przepisie jest "inna oczywista omyłka", które to pojęcie ma znacznie szerszy zakres jednakże jego charakter zbliżony jest do pojęć wymienionych wcześniej.
Wskazana wyżej niedokładność we wskazaniu siedziby właściwego sądu oraz omyłka w postaci braku oznaczenia w uzasadnieniu daty wydania uchwały intencyjnej, podlegają zatem sprostowaniu , na podstawie art. 156 § 1 P.p.s.a.