Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej Miasta i Gminy Nakło nad Notecią od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Bd 1477/16 w sprawie ze skargi Miasta i Gminy Nakło nad Notecią na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 5 października 2016 r. nr 88/2016 w przedmiocie stwierdzenia nieważności części uchwały w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów postanawia: 1. umorzyć postępowanie kasacyjne, 2. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na rzecz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią kwotę 100 (sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 19 stycznia 2017r. odrzucił skargę Miasta i Gminy Nakło nad Notecią na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 5 października 2016 r. nr 88/2016 w przedmiocie stwierdzenia nieważności części uchwały Rady Miejskiej w Nakle Nad Notecią z dnia 25 sierpnia 2016r. w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
W dniu 14 lutego 2017 r. skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniosła Rada Miejska w Nakle nad Notecią, reprezentowana przez radcę prawnego. Organ zarzucił naruszenie art. 49 i art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez ich błędne zastosowanie w sytuacji gdy niepodjęcie uchwały w sprawie zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego, a następnie nieprzedłożenie jej na wezwanie sądu, nie stanowi braku formalnego skargi, umożliwiającego jej odrzucenie. Skarga kasacyjna została opłacona wpisem w wysokości 100 zł
W piśmie z dnia 1 marca 2017 r. pełnomocnik organu złożył oświadczenie o cofnięciu skargi kasacyjnej informując, że na sesji Rady Miejskiej w Nakle nad Notecią wyznaczonej na dzień 23 lutego 2017r. wprowadzono punkty dotyczące podjęcia uchwały o zakresie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Kujawsko-Pomorskiego do sądu. Punkt ten został jednak wycofany z porządku obrad, Rada Miejska w Nakle Nad Notecią nie podjęła uchwały w trybie art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, wobec czego podtrzymywanie skargi jest bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 178a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn.zm. - dalej "P.p.s.a."), wojewódzki sąd administracyjny umorzy na posiedzeniu niejawnym postępowanie kasacyjne, jeżeli strona skutecznie cofnęła skargę kasacyjną przed jej przedstawieniem wraz z aktami sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Zgodnie z art. 60 w związku z art. 193 P.p.s.a., strona może cofnąć skargę kasacyjną. Cofnięcie skargi kasacyjnej wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi kasacyjnej za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Nie ulega wątpliwości, że pismem z dnia 1 marca 2017 r. pełnomocnik strony skarżącej, która powinna być oznaczona prawidłowo jako Miasto i Gmina Nakło nad Notecią (jednostka samorządu terytorialnego, której rozstrzygnięcia organu dotyczyło skarżone rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody), skutecznie cofnął skargę kasacyjną wniesioną od postanowienia Sądu z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Bd 1477/16.
W ocenie Sądu, w sprawie nie ma podstaw, aby uznać wspomniane cofnięcie skargi kasacyjnej za niedopuszczalne. Zaistniała zatem przesłanka do umorzenia postępowania kasacyjnego, określona w art. 178a w związku z art. 60, art. 161 § 1 pkt 1 i art. 193 P.p.s.a.
Zgodnie z dyspozycja art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., Sąd jednocześnie zwrócił z urzędu stronie skarżącej uiszczony wpis sądowy od pisma cofniętego przed rozpoczęciem rozprawy.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.