Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. D. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bd 160/15 w sprawie ze skargi B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Bd 160/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę wniesioną przez B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego.
Wyrok zapadł na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2015 r., o terminie której prawidłowo zawiadomiona została skarżąca (zob. zwrotne potwierdzenia odbioru zawiadomienia o terminie rozprawy k. 10 akt). Skarżąca nie była obecna na rozprawie.
Pismem z dnia 4 maja 2015 r. (nadanym 8 maja 2015 r. w urzędzie pocztowym) strona skarżąca złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. W uzasadnieniu wskazała, że "dopiero teraz dowiedziała się w sekretariacie sądu, że aby uzyskać wyrok i zaskarżyć go do NSA koniecznym jest złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w terminie tygodnia od publikacji. Dotychczas żyłam w przekonaniu, że każde orzeczenie jest doręczane przez Sąd". Podniosła także, że "w zawiadomieniu o terminie rozprawy nie została poinformowana, że w razie nieobecności na rozprawie należy wystąpić z wnioskiem o doręczenie wyroku".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie należało odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2015 r. o sygn. akt II SA/Bd 160/15 i doręczenia tego wyroku wraz z uzasadnieniem.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w art. 86 i następnych powołanej ustawy prawodawca przewidział możliwość przywrócenia uchybionego terminu. Określił jednocześnie przesłanki, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu oraz przesłanki, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. W świetle art. 86 i art. 87 p.p.s.a. warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie następujących przesłanek: 1) złożenie przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła dochowanie terminu, 2) dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, 3) uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony oraz 4) powstanie w wyniku uchybienia terminu ujemnych dla strony skutków procesowych.
Spośród wskazanych przesłanek przywrócenia terminu zakwestionować należy uprawdopodobnienie w przedmiotowym wniosku okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Zdaniem Sądu, argumentacja podniesiona we wniosku o przywrócenie terminu nie stanowi uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Z treści art. 86 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a. wynika, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Oznacza to, że przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej uzależnione jest od kryterium braku winy. Chodzi o to, że strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym musi wykazać dołożenie szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Należy w związku z tym wziąć pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez nią działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (postanowienie Sądu Najwyższego z 6 października 1998 r., sygn. akt II CKN 8/98, LEX nr 50679). Należy podzielić również pogląd, iż nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy, będącego przesłanką przywrócenia uchybionego terminu (postanowienie NSA z 28 maja 2004 r., sygn. akt FZ 93/04, niepubl.).