Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. D. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie zakazu zgromadzenia publicznego postanawia przywrócić termin do uiszczenie wpisu sądowego od skargi.
M. D. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzje Wojewody K.-P. z [...]r., [...] w przedmiocie zakazu zgromadzenia publicznego wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2015 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 1 czerwca 2015 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi w postaci uiszczenia wpisu sądowego do skargi, w wysokości 200 zł, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało odebrane 11 czerwca 2015 r. przez M. I.(podpis nieczytelny).
Pismem z [...] lipca 2015 r. skarżący M. D. wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, wyjaśniając, że ktoś z domowników odebrał wezwanie, w czasie gdy od przebywał w szpitalu w Ł.. Skarżący do wniosku dołączył dowód uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł oraz Kartę Informacyjną Leczenia Szpitalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Warunkami skuteczności takiego wniosku jest: złożenie go w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, spowodowanie dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego, równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie uchybionej czynności oraz uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i § 2 oraz art. 87 § 1, § 2 i § 4 P.p.s.a.). Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, co oznacza, że brak jednej z nich skutkować musi odmową przywrócenia terminu.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w niniejszej sprawie skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiała mu dochowanie terminu, bowiem jak wykazał pozostawał od [...] do [...] czerwca 2015 r. w szpitalu, co potwierdza Karta Informacyjna Leczenia Szpitalnego wystawiona przez Oddział Wewnętrzny Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej im. M. z M. w Ł. [...]r., z rozpoznaniem dyslipidemi mieszanej, chorobą nadciśnieniową drugiego stopnia, hiperglikemią, chorobą zwyrodnieniową stawów i przebywał na oddziale do [...]r. Powyższe oznacza, że składając wniosek [...]r. skarżący zachował 7-dniowy termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności oraz dokonał uchybionej czynności, tj. uiścił wpis w wysokości 200 zł przekazem bankowym, co potwierdza załączona do wniosku kserokopia przekazu oraz wypis z rejestru dochodów tut. WSA - poz. 41/07/15.
W ocenie Sądu strona uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. W aktach sprawy znajduje się dowód - Karta informacyjna Leczenia Szpitalnego - pobytu w szpitalu przez dłuższy czas (16 dni). Przy czym wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi zostało doręczone dorosłemu domownikowi już w trakcie pobytu skarżącego w szpitalu. Sąd stoi na stanowisku, że brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Skoro zatem skarżący przed upływem wskazanego terminu uiścił stosowny wpis na rachunek tutejszego Sądu, to należy uznać, że zadośćuczynił ustawowemu obowiązkowi pomimo wyjścia ze szpitala po długim pobycie i nie można postawić mu zarzutu niedochowania należytej staranności przy podjęciu tej czynności.
Mając powyższe na uwadze w oparciu o przepis art. 86 § 1 P.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.