Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu w dniu 23 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku o przyznanie zasiłku stałego bez rozpoznania postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] listopada 2016r., nr [...], którą to pozostawiono wniosek o przyznanie zasiłku stałego bez rozpoznania. Zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego została doręczona skarżącemu w dniu 3 stycznia 2017 r. w trybie art. 44 K.p.a., po dwukrotnym awizowaniu przesyłki w dniach 20 grudnia i 28 grudnia 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w dniu 10 stycznia 2017 r. ponownie wysłało do skarżącego ww. decyzję z dnia [...] grudnia 2016 r., którą to skarżący odebrał dniu 27 stycznia 2017 r.
W dniu 21 lutego 2017 r. K. A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na wskazaną w sentencji decyzję.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2017 r. odrzucił skargę K. A. jako wniesioną z uchybieniem terminu wskazanego w art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Odpis niniejszego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 2 maja 2017 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru, k. - 28).
W dniu 8 maja 2017 r. (data nadania w placówce pocztowej) skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jest osobą samotnie gospodarującą i w podeszłym wieku. Skarżący podkreślił, że mieszkał i na stałe jest zameldowany w mieszkaniu mieszczącym się w miejscowości G., ul. [...], którego nie jest właścicielem. Jednakże z przyczyn losowych stał się osobą bezdomną, o czym powiadomił Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej [...] w piśmie z [...] października 2016 r. W ocenie skarżącego dołożył on wszelkiej staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swój interes, bowiem kontaktował się telefonicznie z urzędem pocztowym w G. , w którym nie chciano mu udzielić żadnych informacji oraz z aktualnymi najemcami lokalu. Podkreślił także, że nie posiadał kluczy do owego mieszkania ani do skrytki pocztowej. Wyjaśnił, że nie przebywał na terenie Gminy [...] i tylko przez przypadek doręczona została mu w dniu 27 stycznia 2017 r. zaskarżona decyzja SKO i nie miał świadomości o wcześniejszym doręczeniu decyzji w trybie 44 K.p.a. Podkreślił, że nie mógł podać innego adresu, bo go nie posiadał, a dopiero w dniu 1 lutego 2017 r. zameldował się w innym miejscu na pobyt czasowy. Natomiast wszelka korespondencja kierowana była na adres, pod którym nie mógł przebywać.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1368) - dalej zwanej "P.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Przepis ten jest jednoznaczny i nie pozostawia wątpliwości co do początku biegu trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi, czy też braku możliwości jego przesunięcia z uwagi na toczące się w sprawie postępowanie o przyznanie prawa pomocy obejmujące ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Jeżeli zatem stronie skarżącej został doręczony odpis decyzji bądź innego rozstrzygnięcia w sprawie, to od tego momentu, zgodnie z treścią wskazanego przepisu, liczony jest bieg terminu do złożenia skargi.