Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] kwietnia 2008r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wstrzymania prowadzenia robót budowlanych postanowił oddalić wniosek
W dniu 07 lipca 2008r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek W. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Konieczność przyznania prawa pomocy strona skarżąca uzasadnia trudną sytuacją finansową. Jak wynika z wniosku, skarżąca jest osobą samotną, starszą i schorowaną, zamieszkuje na powierzchni 46 m2. Uzyskuje miesięczny dochód w wysokości 1.138,00 zł. Podała, iż posiada oszczędności w wysokości 4.400,00 zł. Ponadto podała, że nie zgadza się z rozstrzygnięciem dokonanym w przedmiotowej sprawie przez organy administracji państwowej.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:
Należy zaznaczyć, iż prawo pomocy polega na tym, iż strona zostaje zwolniona przez Sąd od kosztów sądowych oraz uzyskuje uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu bez ponoszenia jego wynagrodzenia i wydatków ( art. 244 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.)
Przepis art. 245 p.p.s.a. przewiduje możliwość przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sytuacji, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.) polega na zwolnieniu tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tyko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Następuje w sytuacji, jeżeli osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny.
W wyniku dokonanej analizy sytuacji finansowej strony skarżącej należało uznać, iż wnioskodawczyni nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w swoim utrzymaniu. Wpływ na takie rozstrzygnięcie miało to, iż skarżąca dysponuje kwotą dochodu w wysokości 1.138,00 zł miesięcznie. Podkreślenia wymaga, że dochód skarżącej - renta - jest stały niezależny od koniunktury w gospodarce. Skarżąca posiada oszczędności w wysokości 4.400,00 zł.
Istotne w przedmiotowej sprawie jest również i to, że strona skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych zaś przepis wyraźnie wskazuje, że w tym stanie rzeczy powinna wykazać, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania. Tymczasem uzyskuje miesięcznie stały dochód w postaci renty oraz posiada oszczędności pieniężne.
Stwierdzić należy, że strona ponosi wydatki związane ze swym utrzymaniem, co nie jest kwestionowane. Z drugiej jednak strony wpis sądowy należny od niniejszej sprawy wynosi 100 zł. W relacji do dochodu w wysokości 1.138,00 zł miesięcznie nie jest on wysoki, gdyż zważyć należy, że zostanie on uiszczony incydentalnie, nie jest permanentnym świadczeniem, które to wymagałoby od strony skarżącej dużo większego zaangażowania finansowego. Tym bardziej, że posiada oszczędności w wysokości 4.400,00 zł. Natomiast wpis jest uiszczany jednorazowo po to aby zainicjować postępowanie sądowoadministracyjne.
Poza tym wymaga podkreślenia, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście niemożliwe. Przyjęcie przez stronę skarżącą innego priorytetu w wydatkach nie może stanowić podstawy do uznania, że Skarb Państwa winien kredytować wydatki związane z prowadzeniem przez stronę skarżącą procesów sądowych tym bardziej wówczas, gdy posiada ona oszczędności.
Mając na uwadze powyższe ustalenia postanowiono jak w sentencji.