Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2011 na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2010r., Nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia przyznać adwokatowi J. B. ze Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100), złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 18 maja 2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2010r., Nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego.
Wnioskiem złożonym w dniu 14 maja 2011r. i załączonym do akt sądowych, pełnomocnik ustanowiony dla skarżącej w ramach prawa pomocy, wniósł o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, oświadczając jednocześnie, że koszty nie zostały uiszczone przez skarżącą w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Pełnomocnik ustanowiony w ramach pomocy prawnej ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Do czynności, o których mowa w tym przepisie, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c cyt. rozporządzenia, za udział w posterowaniu przed sądem pierwszej instancji w sprawach niewymienionych w pkt 1 lit. a oraz b, minimalnie przysługuje pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 240 zł.
Sąd nie znalazł w przedmiotowej sprawie podstaw do podwyższenia wynagrodzenia
Stosownie do brzmienia § 2 ust 3 ww. rozporządzenia Sąd podwyższył należne koszty udzielonej pomocy prawnej o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Z uwagi na fakt, iż zgodnie z art. 244 § § 2 p.p.s.a., ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa, brak jest obowiązku uiszczania opłaty skarbowej w wysokości 17 zł, w związku z czym Sąd odstąpił od zwrotu powyższej kwoty.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.