Sprawa ze skargi na decyzję Burmistrza [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. L., H. L. na decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] września 2014 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz [...] decyzją z [...] września 2014 r., nr [...] ustalił wobec W. L. i H. L. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W decyzji tej zawarto pouczenie o terminie i sposobie wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...].

Pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. W. L. i H. L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Burmistrza [...] z [...] września 2014 r., nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga na decyzję Burmistrza [...] z [...] września 2014 r. podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.

Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 - 4 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do Sądu, przy czym zaznaczyć należy, iż skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.

W niniejszej sprawie, przedmiotem skargi jest decyzja Burmistrza [...] z [...] września 2014 r. Od niniejszego rozstrzygnięcia strona winna wnieść zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] i dopiero w przypadku niezadowolenia z decyzji odwoławczej - wnieść skargę do sądu administracyjnego. Jednakże intencją swojej skargi uczyniła decyzję organu pierwszej instancji - Burmistrza [...] z [...] września 2014 r.

Możliwość poddania działalności administracji publicznej sądowej kontroli nie oznacza prawa sądu do zastępowania organów administracyjnych w podejmowaniu aktów administracyjnych z naruszeniem zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Oznacza to, że skarga na decyzję organu I instancji nie może zostać rozpoznana merytorycznie (art. 52 § 1 p.p.s.a.).

Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.

W tej sytuacji Sąd powyższą skargę odrzucił na postawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1