Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] listopada 2010 r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odmówić przywrócenia terminu.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 7 listopada 2012 r. oddalił wniosek skarżącej E. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] listopada 2010 r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Pismem z dnia 24 listopada 2012 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od powyższego postanowienia. Swój wniosek uzasadniła stanem zdrowia swoich podopiecznych, którym pomocy udzielało pogotowie ratunkowe, co miało miejsce w dniu 19 listopada 2012 r. oraz w dniu następnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Jak wynika z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej "p.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Wymogi, jakie winien spełniać wniosek o przywrócenie terminu określa art. 87 § 1, 2 oraz 4 p.p.s.a., który wymaga od strony wystąpienia ze stosownym wnioskiem w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobnienia okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a także jednoczesnego dokonania niedokonanej w terminie czynności.
W przedmiotowej sprawie zakwestionowane postanowienie doręczono skarżącej w dniu 14 listopada 2012r. Powyższe oznacza, że siedmiodniowy termin do wniesienia sprzeciwu upłynął wobec skarżącej w dniu 21 listopada 2012 r. Sprzeciw został wniesiony w dniu 23 listopada 2012. Powyższe oznacza, że wniesiony został z przekroczeniem terminu.
Oceniając argument podniesiony przez skarżącą we wniosku o przywrócenie terminu, trudno dopatrzeć się braku winy w działaniu wnioskodawcy. Skarżąca od samego początku miała bowiem świadomość, że termin do złożenia sprzeciwu wynosi 7 dni. Prawidłowo została pouczona przez Sąd o terminie i przysługującym środku zaskarżenia. Brak dbałości o własny interes prawny wykazany w niniejszym przypadku, wskazuje jednoznacznie na niedochowanie wszelkiej staranności i usiłowanie przezwyciężenia przeszkód w dokonaniu czynności, będącej wszakże w interesie skarżącej. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 października 2002r., sygn. akt V SA 793/02 - o braku winy można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Jak natomiast wynika z argumentacji przedstawionej we wniosku, skarżąca nie zadbała o to, aby jej sprzeciw wniesiony został we właściwym terminie, jak również nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.