Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2011 na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J. Sz. na decyzję SKOw T. z dnia [...] kwietnia 2010r., Nr [...] w przedmiocie zobowiązania dłużnika alimentacyjnego do zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia przyznać adwokatowi D. L. ze Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010r. Wojewódzki Sad Administracyjny oddalił skargę J. Sz. na decyzję SKO w T. z dnia 26 kwietnia 2010r., Nr [...] w przedmiocie zobowiązania dłużnika alimentacyjnego do zwrotu świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Postanowieniem z dnia 12 października 2010r. skarżącemu przyznane zostało, zgodnie z jego wnioskiem, prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym przyznanie adwokata.
Pismem z dnia 31 stycznia 2011 r., pełnomocnik skarżącego, adwokat Dariusz Lubiński wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, wnosząc również opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, oświadczając jednocześnie, że koszty nie zostały uiszczone przez skarżącego w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, iż ustanowiony w ramach pomocy prawnej pełnomocnik ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej).
Do czynności, o których mowa w tym przepisie, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2b cyt. rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki minimalnej, którą w ust. 1 pkt 1c ww. paragrafu określono na 240 zł.
Stosownie do brzmienia § 2 ust 3 ww. rozporządzenia Sąd podwyższył należne koszty udzielonej pomocy prawnej o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z § 18 ust 1 pkt 2 b cyt. rozporządzenia, orzekł jak w sentencji postanowienia.