Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik (spr.) Asesor WSA Anna Klotz Protokolant Hanna Szpunar-Radkowska po rozpoznaniu w dniu 16 września 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Marii R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2004 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia umorzyć postępowanie w sprawie Na oryginale właściwe podpisy
W dniu [...] 2004 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skarga Marii R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2004 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z/s w L. z dnia [...] 2004 r. nr [...] o odmowie przyznania pomocy w formie zasiłku celowego na bieżące potrzeby: opłatę rachunku za energię elektryczną, wodę, gaz, zakup żywności, leków, środków czystości, koszty komunikacji w celu poszukiwania pracy i wizyt u lekarzy.
Przyczyną nieuwzględnienia wniosku Marii R. o udzielenie powyższej pomocy były: brak współpracy z pracownikiem socjalnym organu pomocy społecznej w rozwiązywaniu swej trudnej sytuacji życiowej, nie odebranie zasiłku przyznanego w miesiącu grudniu 2003 r., podjęcie w lutym 2004 r. pracy bez poinformowania o tym organu oraz systematyczne korzystanie z pomocy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł., przy uznaniowym charakterze wnioskowanego świadczenia..
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Orzekając w sprawach skarg na decyzje administracyjne, Sąd bada zgodność decyzji prawem w zakresie określonym w art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). W razie stwierdzenia naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub innego naruszenia przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy Sąd, uwzględniając skargę, uchyla zaskarżoną decyzję. Nadto Sąd stwierdza nieważność decyzji w całości lub w części, jeśli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach albo stwierdza wydanie decyzji z naruszeniem prawa, gdy zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub w innych przepisach.
Z dniem 1 maja 2004 r. przestała obowiązywać ustawa z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 ze zm.), która stanowiła podstawę wydania zarówno zaskarżonej, jak i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji. Wymienioną ustawę zastąpił nowy akt prawny - ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593), która zreformowała system pomocy społecznej ustanawiając nowy, uproszczony katalog świadczeń, wprowadzając nowe rozwiązania prawne oraz nowe instrumenty do realizacji zadań wykonywanych przez pracowników socjalnych.
W konsekwencji, zgodnie z art. 149 cytowanej ustawy z 2004 r. z dniem 1 maja 2004 r. wygasły decyzje wydane na podstawie dotychczas obowiązującej ustawy z dnia 29 listopada 1990 r., a więc również wygasła zaskarżona decyzja.
Z kolei w art. 150 nowej ustawy o pomocy społecznej zamieszczony został przepis intertemporalny, iż do spraw wszczętych, a nie zakończonych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy tejże ustawy.
W świetle powyższych unormowań bezprzedmiotowe stało się dokonywanie przez Sąd kontroli zaskarżonej decyzji pod względem jej zgodności z prawem, które przestało obowiązywać i nie będzie mogło już mieć zastosowania w sprawie o przyznanie zasiłku celowego oraz skoro decyzja ta wygasła.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.