Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.U. na decyzję [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami postanawia odrzucić skargę.
K.U. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy pismo zatytułowane odwołanie od decyzji [...].
Zarządzeniem z dnia 25 sierpnia 2014 r. wezwano skarżącą do wskazania, czy przedmiotem jej skargi jest decyzja [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] czy decyzja z dnia [...] maja 2014 r. [...], w terminie 7 dni pod rygorem przyjęcia, że wnosi skargę na decyzję [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...].
Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 18 września 2014 r.
W zakreślonym siedmiodniowym terminie skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie Sądu. Dopiero pismem z dnia 2 października 2014 r. wskazała, że skarży decyzję SKO w [...] z dnia [...] maja 2014 r. nr [...], jednakże uczyniła to już po terminie wyznaczonym przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
Stosownie do brzmienia art. 52 § 2-4 p.p.s.a., przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji, gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do Sądu, przy czym zaznaczyć należy, że skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.
W niniejszej sprawie za przedmiot skargi należało uznać decyzję [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. w przedmiocie zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami, ponieważ skarżąca w zakreślonym terminie nie wskazała, jakiego konkretnie rozstrzygnięcia dotyczy jej skarga, co skutkowało, zgodnie z pouczeniem, uznaniem jej za skargę na decyzję [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. Od niniejszego rozstrzygnięcia strona winna natomiast wywieść odwołanie do organu wyższego stopnia, jakim jest w niniejszej sprawie samorządowe kolegium odwoławcze, a następnie - w przypadku niezadowolenia z decyzji odwoławczej - skargę do sądu administracyjnego.
Oznacza to, że wskutek niewyczerpania trybu instancyjnego skarga nie może zostać rozpoznana merytorycznie, nie spełnia ona bowiem wymogów formalnych, które badane są w pierwszej kolejności, stanowi to negatywną przesłankę dopuszczalności skargi (art. 52 § 1 p.p.s.a.).
W tej sytuacji Sąd powyższą skargę odrzucił na postawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.