Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., znak: [...] w przedmiocie wejścia na teren nieruchomości w celu wykonania robót budowlanych postanowił: oddalić wniosek
W dniu 25 czerwca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wpłynął kolejny wniosek (formularz PPF) I.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Wskazała na trudną sytuację majątkową. Prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Dochód miesięczny gospodarstwa wynosi około [...] zł. Posiada budynek składający się z wielu lokali. Oświadczyła, że nie posiada oszczędności oraz przedmiotów wartościowych. Podała, że ponosi wydatki związane ze swym utrzymaniem.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:
Należy zaznaczyć, iż prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa ( art. 244 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270, zwanej dalej p.p.s.a.).
Przepis art. 245 p.p.s.a. przewiduje możliwość przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w sytuacji, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.) polega na zwolnieniu tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tyko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Następuje w sytuacji, jeżeli osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny.
W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga, że skarżąca złożyła po raz kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy podnosząc tę samą argumentację.
Istotne w przedmiotowej sprawie jest również i to, że strona skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zaś przepis wyraźnie wskazuje, że w tym stanie rzeczy powinna wykazać, że nie posiada jakichkolwiek środków pieniężnych. Tymczasem uzyskuje miesięcznie dochód w wysokości wskazanej powyżej - tym samym nie spełnia wymagań zawartych w ww. przepisie.
Stwierdzić należy, że strona ponosi wydatki związane ze swym utrzymaniem, co nie jest kwestionowane. Z drugiej jednak strony wymaga podkreślenia, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście niemożliwe. Przyjęcie przez stronę skarżącą innego priorytetu w wydatkach nie może stanowić podstawy do uznania, że Skarb Państwa winien kredytować wydatki związane z prowadzeniem przez stronę skarżącą procesów sądowych.
Kolejną kwestią jest wyznaczenie pełnomocnika z urzędu. W tym przypadku również pod uwagę jest brany jedynie czynnik majątkowy a nie czynnik skomplikowania sprawy. Podobnie jak w przypadku zwolnienia od kosztów sądowych strona nie wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów w celu ustanowienia pełnomocnika bez uszczerbku w swoim utrzymaniu.