Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Asesor WSA Grzegorz Saniewski ( spr.) Protokolant Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Barbary P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2001r. Nr [...] w przedmiocie nie wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 31 marca 2005r. postanawia odrzucić skargę
Decyzją nr [...] z dnia [...] 2001 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] 2000 r. odmawiającą Barbarze P. oraz następcom prawnym Pelagii i Wiktora E. zwrotu nieruchomości.
W wyniku skargi Barbary P. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem wydanym w dniu 31 marca 2005 r. (sygn. akt II SA/Gd 1008/01) uchylił zarówno ww. decyzję Wojewody, jak też poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta T.
Jako powód takiego rozstrzygnięcia Sąd wskazał okoliczność, iż w toku postępowania przed organem I i II instancji doszło do naruszenia przepisów prawa procesowego dotyczących wyłączenia pracowników organu administracyjnego. W postępowaniu administracyjnym stroną była Gmina Miasta T. - będąca właścicielem części nieruchomości, co do których miała zapaść decyzja w przedmiocie ich ewentualnego zwrotu. Jako organ I instancji sprawujący funkcję starosty sprawę rozpoznawał Prezydent tego miasta. Według Sądu Prezydent sprawujący funkcję starosty nie może jednocześnie występować w imieniu gminy będącej stroną postępowania i jako organ rozpoznający sprawę. Prezydent jest pracownikiem gminy, sprawującym jednocześnie funkcję organu gminy. Pozostawanie z gminą w stosunku zatrudnienia, a ponadto sprawowanie funkcji organu wykonawczego miasta i pełnienie funkcji jej ustawowego przedstawiciela uznać należy za pozostawanie ze stroną w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy może mieć wpływ na prawa lub obowiązki prezydenta miasta. Podlega on zatem wyłączeniu od rozpatrzenia sprawy na podstawie art. 24 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071; z późn. zm.; dalej przywoływana jako kpa). Wyłączenie osoby prezydenta miasta od udziału w postępowaniu uczyniło organ wykonawczy gminy niewładnym do działania. Jako organ administracji publicznej stał się on niezdolny do załatwienia sprawy (art. 26 § 3 kpa). W tej sytuacji zdaniem Sądu znajduje odpowiednie zastosowanie art. 26 § 2 kpa, a sprawa będzie podlegała załatwieniu przez organ wyższego stopnia nad prezydentem miasta (w tym wypadku przez wojewodę), przy czym organ ten będzie mógł wyznaczyć do załatwienia sprawy inny podlegały sobie organ.
Wydanym po powyższym wyroku postanowieniem z dnia [...] 2005 r. Wojewoda [...] wyłączył Prezydenta Miasta T. od udziału w postępowaniu w sprawie zwrotu nieruchomości i wyznaczył do prowadzenia tegoż postępowania Starostę T.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 15 czerwca 2005 r. Barbara P. zarzuciła Prezydentowi Miasta T. oraz Wojewodzie [...] niekonsekwencję w ich postępowaniu po wydaniu ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Jej zdaniem doszło do mataczenia oraz przewlekania w wydaniu opinii w sprawie.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Skargę na bezczynność organu administracyjnego po wydaniu wyroku uchylającego decyzję administracyjną można wnieść w każdym czasie tj. w każdym momencie okresu trwania bezczynności. Złożenie tej skargi musi być jednakże, zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270, zm. Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692), poprzedzone pisemnym wezwaniem właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. Brak dochowania tego wymogu skutkuje odrzuceniem skargi jako niedopuszczalnej (art. 58 § 1 pkt 6 ww. ustawy).
Jak wynika z uzasadnienia ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 31 marca 2005 r. organem właściwym do wykonania tegoż wyroku jest Wojewoda [...]. Do tego zatem organu skarżąca przed wniesieniem skargi powinna skierować pisemne wezwanie do wykonania wyroku Sądu.
Ponieważ jak wynika z akt sprawy, nie dokonała ona takiego wezwania, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.