Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. R. o przyznanie wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 stycznia 2009r. (II SA/Bd 984/08) ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2008r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zawieszenia postępowania o przyznanie pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej postanawia: oddalić wniosek
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2010r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przyznał prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego. Wyznaczony radca prawny P. R. pismem z dnia [...] grudnia 2010r. wniósł o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego wg norm prawem przepisanych.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:
Wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Do czynności, o których mowa w tym przepisie, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.). Zgodnie z § 16 cyt. rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. W przedmiotowej sprawie radca prawny P. R. takowego oświadczenia nie przedstawił.
Należy podkreślić, że niezłożenie przez pełnomocnika wskazanego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak w zakresie uzasadnienia wniosku, toteż nie podlega ewentualnemu uzupełnieniu w trybie art. 49 wyżej cyt. ustawy. Wniosek niezawierający takiego oświadczenia podlega oddaleniu jako nieuzasadniony (por. postanowienie SN z 14 października 1998r., II CKN 687/98, OSNC 1999, nr 3, poz. 63).
Pogląd ten, na tle przepisu brzmiącego identycznie jak omawiany, zyskał aprobatę Naczelnego Sądu Administracyjnego m.in. w wyroku z dnia 21 czerwca 2006r., sygn. akt II FSK 862/05 (LEX nr 242945), w którym Sąd ów stwierdził, iż brak oświadczenia pełnomocnika o jakim mowa w § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na utracie prawa do wynagrodzenia. Nie stosuje się do niego trybu uzupełnienia jego braków, opisanego w art. 49 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pogląd ten utrwalony został ponadto w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych.
Mając na względzie powyższe, stosownie do art. 250 oraz 258 § 2 pkt 8) cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.