Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Michał Kujawa po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o przyznanie wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi H.W.-M. i Z.M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2006r., Nr [...] w przedmiocie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego postanawia: przyznać radcy prawnemu M.B. wynagrodzenie w kwocie 323,60 zł (słownie: trzysta dwadzieścia trzy 60/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
Postanowieniem z dnia 15 maja 2007r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przyznał Z.M. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Pełnomocnik skarżącego radca prawny M.B. złożyła dnia [...] kwietnia 2007r. opinię o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej oraz wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z kosztami podróży, które pełnomocnik poniósł tytułem stawiennictwa na posiedzenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 7 kwietnia 2009r.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zważył, co następuje:
Wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm).
Mając na względzie przedstawione wyżej okoliczności, uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 219,60 zł (łącznie z podatkiem VAT) wraz z kosztami podróży w wysokości 104 zł stosownie do przepisu § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) i pkt 1 lit. c, § 15 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Mając na względzie powyższe, stosownie do art. 250 oraz 258 § 2 pkt 8) cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.