Wniosek w przedmiocie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla przedszkoli, szkół i placówek oświatowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 19 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Centrum Nauki i Biznesu [...] sp. z o.o. w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla przedszkoli, szkół i placówek oświatowych postanawia odmówić przywrócenia terminu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę Centrum Nauki i Biznesu [...] sp. z o.o. w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. w sprawie trybu udzielania i rozliczania dotacji dla przedszkoli, szkół i placówek prowadzonych na terenie Gminy Miasta [...] przez osoby fizyczne lub osoby prawne inne niż jednostka samorządu terytorialnego oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystania z powodu wniesienia jej po upływie przepisanego terminu.

Pismem z dnia 23 września 2010 r. skarżąca spółka wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na wskazaną wyżej uchwałę. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż przekroczenie terminu do wniesienia skargi nastąpiło wskutek naruszenia przez skarżony organ zasady wyrażonej w art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez udzielenie skarżącemu błędnej informacji, z której wynikało, że za datę doręczenia organowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa należy uważać dzień 2 czerwca 2010 r. W związku z tym strona skarżąca była przekonana, iż sześćdziesięciodniowy termin przewidziany do wniesienia skargi rozpoczął bieg dopiero z dniem 2 czerwca 2010 r., nie zaś z dniem wpłynięcia pisma zawierającego skargę do Urzędu Miasta [...]. Wnioskodawca stwierdził, iż nie może ponosić negatywnych konsekwencji uchybień, których dopuścił się skarżony organ, w związku z czym uzasadnione jest w niniejszej sprawie przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z regulacji tej wynika, iż podstawową przesłanką uwzględnienia przez sąd administracyjny wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej jest brak winy wnioskodawcy w uchybieniu terminu. Dlatego też w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, stosownie do przepisu art. 87 § 2 p.p.s.a. W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się wyraźnie, iż o braku winy w przekroczeniu terminu można mówić przede wszystkim wówczas, gdy opóźnienie zostało wywołane przez przeszkodę o charakterze obiektywnym, której wnioskodawca nie był w stanie usunąć pomimo podjęcia największego wysiłku. W związku z tym do typowych okoliczności usprawiedliwiających uchybienie terminu wyznaczonego do dokonania czynności procesowej zalicza się: nagłe i nieprzewidywalne utrudnienia komunikacyjne, klęski żywiołowe, a także nagłą i ciężką chorobę, która uniemożliwia posłużenie się domownikami czy też innymi osobami.

Tymczasem w niniejszej sprawie strona skarżąca wnosi o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podając jako przyczynę uchybienia terminu błędną informację przekazaną jej przez skarżony organ po skierowaniu do niego wezwania do usunięcia naruszenia prawa. W opinii Sądu kierowanie się przez skarżącą błędną informacją udzieloną przez skarżony organ nie może w rozpatrywanym przypadku stanowić o braku winy w przekroczeniu terminu wyznaczonego w ustawie do wniesienia skargi. Do uchybienia terminu nie doszło bowiem wskutek zastosowania się przez skarżącego do błędnego pouczenia zawartego w zaskarżanym akcie wydanym w ramach toczącego się postępowania administracyjnego, co uzasadniałoby przywrócenie terminu do wniesienia skargi, lecz w następstwie informacji udzielonej przez skarżony organ po wezwaniu go przez stronę skarżącą do usunięcia naruszenia prawa, a więc po dokonaniu czynności przewidzianej w przepisach regulujących postępowanie sądowoadministracyjne, która musi poprzedzić wniesienie skargi na uchwałę organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. Z treści przepisu art. 53 § 2 p.p.s.a. z łatwością można natomiast wywnioskować, iż po otrzymaniu pisma zawierającego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie ciąży na organie jakikolwiek obowiązek informacyjny wobec skarżącego, związany z ustaleniem początkowej i końcowej daty terminu przewidzianego w tym przepisie do wniesienia skargi. Termin ten rozpoczyna bieg zawsze z dniem doręczenia właściwemu organowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa, a obowiązek jego prawidłowego obliczenia i zachowania spoczywa na skarżącym. Tym samym jakiekolwiek ustalenia organu w tym zakresie nie są wiążące dla strony skarżącej, a ewentualne błędne pouczenie nigdy nie może przesądzać o braku winy wnoszącego skargę w przekroczeniu terminu. Podkreślić także należy, iż takie rozwiązanie jest co do zasady korzystne dla skarżącego, ponieważ zwalnia go z obowiązku dalszego śledzenia sposobu rozpatrywania wniesionego wezwania do usunięcia naruszenia prawa, zwłaszcza czynności związanych z przekazywaniem tego wezwania między poszczególnymi komórkami organizacyjnymi skarżonego organu.

W związku z powyższym, skoro wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało doręczone właściwej jednostce organizacyjnej Urzędu Miasta [...], prowadzącej obsługę kancelaryjną skarżonego organu, to powinnością skarżącej spółki było zachowanie należytej staranności przy obliczaniu terminu przewidzianego w przepisach do wniesienia niniejszej skargi, przede wszystkim prawidłowe ustalenie początkowej daty tego terminu, nie zaś bezrefleksyjne kierowanie się wskazówkami przeciwnika procesowego, w którego interesie z natury rzeczy nie leży skuteczne wniesienie skargi do sądu administracyjnego przez stronę skarżącą, zwłaszcza, że skarżący podmiot reprezentowany jest w niniejszej sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika. Dlatego też Sąd nie uwzględnił argumentów podnoszonych przez wnioskodawcę uznając, iż przekroczenie terminu do wniesienia skargi nastąpiło z jego winy, i oddalając zgłoszony wniosek na podstawie art. 86 § 1 a contrario p.p.s.a.

Strona 1/1