Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Nowem w przedmiocie działalności burmistrza
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu w dniu 2 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Nowem z dnia 24 kwietnia 2013 r., nr XXXIII/227/13 w przedmiocie działalności burmistrza postanawia 1. odrzucić skargę, 2. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych

Uzasadnienie strona 1/2

S. K. (dalej: "Skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, za pośrednictwem Rady Miejskiej w Nowem, skargę na podjętą w dniu 24 kwietnia 2013 r. przez Radę Miejską w Nowem uchwałę nr XXXIII/227/13 wskazaną w rubrum nin. postanowienia.

Uchwała ta została podjęta wskutek złożenia przez Skarżącego skargi na działalność burmistrza.

Zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w Nowem uznała skargę za nieuzasadnioną.

Nie zgadzając się z uchwałą, Skarżący złożył skargę na opisaną w rubrum postanowienia uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach powierzonych temu sądowi z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne) normuje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.; dalej: "p.p.s.a."), o czym stanowi jej art. 1.

Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: (1) decyzje administracyjne; (2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; (3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; (4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; (4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; (5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; (6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; (7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; (8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Ponadto, stosownie do art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że zakres właściwości rzeczowej sądów administracyjnych wyznacza katalog skarg na określone w art. 3 § 2 p.p.s.a. działania (akty, czynności) organów administracji publicznej lub ich bezczynność. Katalog ten rozszerzają przepisy ustaw szczególnych, które przewidują kontrolę sądowoadministracyjną w sprawach nieprzewidzianych w art. 3 § 2 p.p.s.a.

Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania wniesionej skargi, sąd administracyjny jest zobowiązany zbadać w pierwszej kolejności jej dopuszczalność. Jednym zaś z warunków dopuszczalności skargi jest pozostawanie sprawy, której ona dotyczy, w zakresie kognicji sądu administracyjnego, wyznaczonej zgodnie z powołanymi wyżej przepisami art. 3 § 2 i 3 p.p.s.a. Stosownie bowiem do art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, skarga podlega odrzuceniu.

Strona 1/2