Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia K. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 maja 2010 r. odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi K. R. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania dotyczącego wywłaszczenia nieruchomości postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 3 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę K. R. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania dotyczącego wywłaszczenia nieruchomości.
Na skutek wniesienia przez pełnomocnika skarżącej - jej brata T. R. skargi kasacyjnej od w/w orzeczenia, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 5 maja 2010 r. orzekł o jej odrzuceniu z uwagi na uchybienie ustawowego terminu do złożenia tego środka zaskarżania.
O dopuszczalności, sposobie i terminie zaskarżenia powyższego orzeczenia, zgodnie z art. 163 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm, dalej powoływanej jako ppsa) pełnomocnik skarżącej została pouczony bezpośrednio w piśmie Sądu z dnia 11 maja 2010 r. wraz z doręczeniem odpisu postanowienia, co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru przesyłki (k. [...] akt sądowych).
Pismem z dnia [...] czerwca 2010 r. pełnomocnik skarżącej wniósł zażalenie na w/w postanowienie z dnia 5 maja 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Wniesienie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej wymaga dla swej skuteczności dopełnienia wszystkich wymogów formalnych określonych przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidzianych dla zażaleń w ogólności, a poza tym spełnienia dodatkowego warunku, którym jest tzw. przymus adwokacki. Zgodnie bowiem z treścią art. 194 § 4 ppsa zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu tego nie stosuje się tylko w przypadku, jeżeli zażalenie takie sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy zażalenie wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (stosowany odpowiednio art. 175 § 2 ppsa), a także gdy zażalenie sporządza w sprawach obowiązków podatkowych doradca podatkowy, zaś w sprawach własności przemysłowej rzecznik patentowy (stosowany odpowiednio art. 175 § 3 ppsa).
W niniejszej sprawie przedmiotowe zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną zostało sporządzone osobiście przez - mającego przymiot pełnomocnika skarżącej z tytułu stosunku pokrewieństwa - T. R., a nie jak wymaga tego wskazany wyżej przepis art. 194 § 4 ppsa przez radcę prawnego lub adwokata, pomimo iż do wnoszącego zażalenie nie ma zastosowania zwolnienie z obowiązku skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego określone w art. 175 § 2 i 3 ppsa.
Wobec powyższego, stosownie do art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uznając zażalenie jako niedopuszczalne, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowił jak w sentencji.
.