Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku .
Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2008 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego.
W wyniku rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 10 grudnia 2008 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. Sąd orzekł o przyznaniu stronie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 15 grudnia 2008 r.
Z akt sprawy wynika, że podpisane przez M. S. pełnomocnictwo dla adwokat M. G. - S. wpłynęło do jej Kancelarii w dniu 13 stycznia 2009 r. W dniu 20 stycznia 2009 r. pełnomocnik skarżącego złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W jego uzasadnieniu pełnomocnik wskazała na zły stan zdrowia swojego mandanta, który uniemożliwił mu wcześniejsze podjęcie prawidłowych czynności w swojej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej w skrócie "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej.
Bez wątpienia skarżący uchybił terminowi do złożenia wniosku o uzasadnienie wydanego jego sprawie orzeczenia. Ogłoszenie tegoż wyroku nastąpiło w dniu 9 grudnia 2008 r., a zatem określony w art. 141 § 2 p.p.s.a. siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o jego uzasadnienie, upłynął z dniem 16 grudnia 2008 r. Tymczasem wniosek został nadany w polskim urzędzie pocztowym przez pełnomocnika skarżącego dopiero w dniu 20 stycznia 2008 r., a więc z uchybieniem terminu.
Wskazane w art. 86 § 1 p.p.s.a. kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2003r., sygn. akt II SA 4162/01, opubl. w "Monitorze Prawniczym" z 2003, nr 8, s. 340 oraz w Systemie Informacji Prawnej LEX pod nr 76309). O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Chodzi więc o wskazanie takich okoliczności, których wystąpienie nie leżało po stronie skarżącego, a które uniemożliwiły mu dopełnienie czynności procesowej w terminie. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy.
Rozpatrując, czy przeszkodą w zachowaniu terminu mógł być wskazany we wniosku zły stan zdrowia skarżącego Sąd zważył, iż w aktach sprawy znajduje się orzeczenie lekarskie o znacznym stopniu niepełnosprawności M. S. wskazujące na konieczność stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Tym niemniej z akt sprawy wynika, że skarżący dotychczas (tj. do momentu przyznania mu pełnomocnika z urzędu) występował w sprawie samodzielnie, bez udziału pełnomocnika, kierując do Sądu poszczególne pisma oraz osobiście odbierając korespondencję i wykonując wezwanie Sądu w wyznaczonym terminie.
Sąd podziela prezentowany w orzecznictwie pogląd, iż nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu okoliczności takie, jak: podeszły wiek i ogólnie zły stan zdrowia (postanowienie Sądu Najwyższego z 29 stycznia 2002r., sygn. akt II UZ 90/01, opubl. w OSNP z 2003, nr 24, poz. 602 oraz LEX nr 81956); złe samopoczucie strony i odczuwane przez nią dolegliwości (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 stycznia 1974r., II CO 18/73, LEX nr 7372).
We wniosku o przywrócenie terminu nie wskazano na jakiekolwiek znaczne i nagłe pogorszenie stanu zdrowia skarżącego, które nastąpiło po wydaniu orzeczenia i uniemożliwiło skarżącemu dotychczasowe, samodzielne działanie w sprawie. Zwrócić ponadto należy uwagę na to, iż samo złożenie wniosku o uzasadnienie orzeczenia nie wymaga działania profesjonalnego pełnomocnika.
Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. W przedmiotowej sprawie, zdaniem Sądu taka sytuacja nie zachodzi.
Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji.