Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 listopada 2014 r. w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty płatności na zalesianie postanawia 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. zwrócić stronie skarżącej ze Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej
A. G. reprezentowana przez pełnomocnika - radcę prawnego J. K. pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 listopada 2014 r. oddalającego jej skargę na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty płatności na zalesianie.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 3 kwietnia 2015 r. pełnomocnik strony skarżącej został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia do nadesłania oryginału lub odpisu pełnomocnictwa do działania w imieniu strony skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
W zakreślonym przez Sąd terminie pełnomocnik nie wykazał swojego umocowania do działania w imieniu strony skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na mocy art. 178 P.p.s.a. w związku z art. 177 § 1 P.p.s.a. wstępnej kontroli skargi kasacyjnej dokonuje wojewódzki sąd administracyjny. Kontrola ogranicza się do zbadania zachowania terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jej dopuszczalności oraz dochowania wymogów formalnych.
Skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądania uchylenia lub zmiany (art. 176 P.p.s.a.).
Zgodnie z art. 34 P.p.s.a. strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników, ponadto art. 35 § 1 P.p.s.a. stwierdza, iż pełnomocnikiem strony może być między innymi adwokat lub radca prawny, jednakże na mocy art. 37 § 1 P.p.s.a. pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa, a adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy, a także doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie.
Natomiast zgodnie z art. 232 P.p.s.a. Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego, przy czym postanowienie w przedmiocie zwrotu wpisu może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W przedmiotowej sprawie pełnomocnik strony skarżącej nie uzupełnił braków formalnych skargi przez przedłożenie umocowania do reprezentowania A.G. przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wprawdzie z przedłożonego na wezwanie Sądu pełnomocnictwa poświadczonego za zgodność z oryginałem wynika upoważnienie do występowania radcy prawnego w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi I i ewentualnie II instancji to jednak w ocenie Sądu nie czyni ono zadość wezwaniu z dnia 13 kwietnia, w którym pełnomocnik został wezwany do wykazania upoważnienia do występowania w imieniu skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Podkreślić należy, iż brak właściwego dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania Strony skarżącej stanowi brak formalny skargi kasacyjnej, który uniemożliwia nadanie jej dalszego biegu.
Tym samym, na podstawie art. 178 P.p.s.a., art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.