Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie nieważności postępowania w sprawie przekazania skargi według właściwości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2007 r. Nr [...] w przedmiocie nieważności postępowania w sprawie przekazania skargi według właściwości postanawia 1. umorzyć postępowanie w zakresie zwolnienia z kosztów sądowych, 2. odmówić ustanowienia adwokata.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] grudnia 2007 r. M. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie z kosztów postępowania oraz ustanowienie adwokata. Swój wniosek uzasadnił trudną sytuacją finansową. Wskazał, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z konkubiną, a ich łączne zarobki wynoszą około [...] zł miesięcznie oraz że nie posiada rachunków bankowych, oszczędności, ani przedmiotów wartościowych.

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2008 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Od powyższego postanowienia skarżący złożył w dniu [...] lutego 2008 r. sprzeciw, podnosząc, iż ze względu na podeszły wiek, brak majątku i posiadany stopień niepełnosprawności powinien otrzymać prawo pomocy w zakresie całkowitym.

W związku z wniesionym przez skarżącego sprzeciwem, pismem z dnia [...] lutego 2008 r. został on wezwany do przedłożenia: dokumentów potwierdzających wysokość uzyskiwanego przez niego i W. S. (jego konkubinę) dochodu, a także do wskazania oraz udokumentowania wysokości przeciętnych miesięcznych wydatków związanych z koniecznym utrzymaniem.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący poinformował, iż od [...] lutego 2008 r. W. S. nie zamieszkuje z nim.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270; z późn. zm.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.

Rozpoznając wniosek skarżącego należy wskazać na wstępie, iż na mocy przepisu art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm; zwanej dalej p.p.s.a.) strona skarżąca działanie organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej jest ustawowo zwolniona od obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Ponieważ roszczenie skarżącego ma bezpośredni związek z wydaną przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. w imieniu Wójta Gminy D. decyzją zmieniającą wysokość zasiłku pielęgnacyjnego, tym samym należało uznać, iż skarżący jest ustawowo zwolniony od obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

Odnosząc się zaś do drugiej części wniosku skarżącego dotyczącej ustanowienie adwokata, należy podnieść, iż skarżący ograniczył się jedynie do złożenia oświadczenia o wysokości uzyskiwanego dochodu, stwierdzając przy tym, iż znajduje się on w trudnej sytuacji finansowej. To ogólnikowe oświadczenie, niepoparte żadnymi dokumentami świadczącymi o wysokości dochodów strony i strukturze ponoszonych przez niego wydatków, nie pozwala na przyjęcie, iż skarżący wykazał, że spełnia ustawowe wymogi do przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie.

Ponieważ rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy Sąd pośrednio decyduje o wydatkowaniu środków publicznych, nie może zatem rozstrzygać na zasadzie dowolności i przypuszczeń, lecz jest zobligowany szczegółowo badać, w zakresie określonym przez wnioskodawcę, wystąpienie w konkretnej sprawie przesłanek ustawowych. Wobec faktu, iż w omawianej sprawie brak jest alternatywnej możliwości ustalenia przez Sąd rzeczywistej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych wnioskodawcy, a tym samym ustalenia czy zostały spełnione ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy, należało, na podstawie art. 243 § 1 i 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.

Na podstawie przepisów art. 64 § 1 pkt 3, art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. umorzono zaś postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Strona 1/1