Wniosek w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 marca 2016 r. wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi J. S. i J. S. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu;

Uzasadnienie strona 1/3

J. S. i J. S. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego.

Zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału z dnia 5 stycznia 2016 r. wezwano skarżących do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego od skargi w kwocie 500 złotych oraz do uzupełnienia braków formalnych skargi przez nadesłanie trzech brakujących egzemplarzy odpisu skargi poświadczonych za zgodność z oryginałem, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Termin do dokonania wymienionych wyżej czynności upłynął skarżącym w dniu 20 stycznia 2016 r.

W dniu 21 stycznia 2016 r. skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi i uiszczenia wpisu, przedkładając jednocześnie stosowną ilość odpisów skargi oraz wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

We wniosku o przywrócenie terminu wyjaśniono, że praca zarobkowa skarżącego polega na ciągłym przebywaniu w terenie, przez co nie może pomagać on żonie J. S. w prowadzeniu domu, opiece na dwojgiem małoletnich dzieci oraz opiece i pielęgnacji obłożnie chorego ojca. W terminie wyznaczonym do wniesienia opłaty ojciec skarżącego (będący pod dwóch udarach, cierpiący na padaczkę, unieruchomiony w łóżku) poddawany był kolejnej diagnostyce oraz innowacyjnym sposobom leczenia. Wymagało to ciągłych jego transportów do placówek medycznych oraz nieustannej obecności osoby bliskiej - zarówno w czasie jego pobytów w szpitalach, jak też po powrocie. Zajmowała się tym skarżąca, która dodatkowo na co dzień sprawuje opiekę nad dwojgiem małoletnich dzieci, uczęszczających do szkoły podstawowej do sąsiedniej miejscowości. Zdaniem autora wniosku skarżąca zajęta była opieką i troską nad powierzonymi jej osobami przez co nie mogła sformułować odpowiedniego pisma. Obecnie bezpośrednią opiekę nad teściem przejęli inni członkowie, przez co możliwe stało się złożenie przedmiotowego wniosku. W ocenie skarżących przywrócenie terminu w tej sprawie jest dopuszczalne, gdyż uchybienie to powoduje dla strony ujemne skutki w postaci zagrożenia odrzucenia skargi i odmowy merytorycznego rozpoznania wniesionego przez nich środka odwoławczego.

P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz uiszczenia należnego od niej wpisu nie zasługuje na uwzględnienie.

W świetle unormowań art. 87 oraz art. 86 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., zwana dalej: p.p.s.a.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: (1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu; (2) wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; (3) jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin; (4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu; (5) powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.). Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przepis art. 86 § 1 p.p.s.a. nie określa wprawdzie, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (por. postanowienie SN z dnia 22 lipca 1999 r., sygn. I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757). Nadto przy ocenie winy strony lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (tak m.in. NSA w postanowieniu z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. akt II OZ 10/14).

Strona 1/3