Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody P. w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C.S. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie sygn. akt. II SA/Bk 103/04 ze skargi C.S. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] lutego 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania

Uzasadnienie strona 1/3

Postępowanie w sprawie II SA/Bk 103/04 zostało zakończone wyrokiem z dnia 16 września 2004r. oddalającym skargę C.S. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] lutego 2004r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Orzeczenie to stało się prawomocne z dniem 24 września 2004r.

W dniu 11 stycznia 2010r. C.S. wniósł do tutejszego sądu skargę o wznowienie postępowania w wyżej opisanej sprawie, opierając ją na podstawie przepisu art. 273 § 2 i art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.). W uzasadnieniu skargi o wznowienie wskazał, że nie był należycie reprezentowany, co miało wpływ na wynik rozstrzygnięcia. Skarżący nie zamieścił wprost zarzutów pod kątem nieprawidłowego działania Sądu, czy też naruszenia poszczególnych przepisów prawa, lecz opisał przede wszystkim stan faktyczny sprawy, jego odczucia z tym związane, wątpliwości i poczucie niesprawiedliwości i krzywdy wyrządzonej mu przez organy administracji publicznej w związku z wywłaszczeniem nieruchomości przy ul. P. w B.

W zakresie przesłanki braku należytej reprezentacji, skarżący podniósł, że jego pełnomocnik zrezygnował z funkcji reprezentowania go przed sądem w sprawie II SA/Bk 103/04 i po tym fakcie nie mógł znaleźć osoby, która zechciałaby go zastępować przed sądem. Odnośnie zachowania terminu do złożenia skargi o wznowienie, autor wskazał, iż o podstawie wznowienia dowiedział się z pisma NSA z dnia 29 grudnia 2009r. informującego o stanie sprawy II SA/Bk 103/04, którym to pismem pouczono go o możliwości złożenia skargi o wznowienie postępowania sądowego. Nową okolicznością w sprawie jest - zdaniem skarżącego - zeznanie Pani Dyrektor H.S. przed Sądem Rejonowym w B. z dnia [...] kwietnia 2005r. o treści: " Ja miałam pełnomocnictwo Wojewody i mogłam uwzględnić skargę oskarżonego przed sądem ...". W ocenie skarżącego fakt, że ww. osoba mogła uwzględnić jego skargę, czego jednak nie uczyniła, świadczy o nowych okolicznościach w sprawie, której wznowienia żąda.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Możliwość wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wojewódzkiego sądu administracyjnego przewiduje expressis verbis art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, powoływanej dalej: p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Osobami legitymowanymi do wniesienia skargi o wznowienie postępowania są strony lub uczestnicy postępowania w granicach określonych przez przepisy cytowanej ustawy, a dopuszczalność wznowienia postępowania nie jest uzależniona od wykazania, że strona nie mogła uzyskać zmiany orzeczenia przy wykorzystaniu zwykłego środka odwoławczego. Podkreślić przy tym należy, że skarga o wznowienie postępowania jest instytucją wyjątkową w tym znaczeniu, że przysługuje ona tylko od ściśle określonych orzeczeń i może być oparta tylko na określonych podstawach prawnych, taksatywnie wyliczonych w przepisach art. 271 - 273 p.p.s.a. Zgodnie natomiast z art. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą wznowienia jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia (art. 279 p.p.s.a.). Stosownie, bowiem do art. 280 § 1 p.p.s.a. sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W razie braku jednej z tych przesłanek ma obowiązek taką skargę odrzucić. Uruchomienie trybu wznowienia postępowania uzależnione jest zatem od pozytywnego ustalenia istnienia formalnych przesłanek wszczęcia postępowania wznowieniowego, jakimi są: zakończenie postępowania prawomocnym orzeczeniem, złożenie wniosku o wznowienie z zachowaniem terminu określonego w art. 277 cytowanej ustawy oraz powołanie we wniosku przyczyny mieszczącej się w kategorii podstaw wznowienia.

Strona 1/3