Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w C. w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.C. na uchwałę Rady Miejskiej w C. z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 15 stycznia 2014r. do tutejszego sądu administracyjnego wpłynęła skarga K. C., reprezentowanego przez spółkę W. Sp. z o.o. R.G. W.G. z siedzibą w W., na uchwałę Rady Miejskiej w C. nr [...] z dnia [...] października 2012r. w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy C.

Jak wynika z uzasadnienia skargi, wniesienie jej do sądu zostało poprzedzone wezwaniem Rady Miejskiej w C. z dnia 20 listopada 2013r. do usunięcia naruszenia prawa, podpisanym przez Prezesa Zarządu W. Sp. z o.o., działającego jako pełnomocnik K. C. - właściciela nieruchomości objętej zaskarżoną uchwałą.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz C. wniósł o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie z uwagi na naruszenie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. Według autora odpowiedzi na skargę wnosząca wezwanie do usunięcia naruszenia - Spółka W. Sp. z o.o. w W. - nie miała pełnomocnictwa do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego uchwałą nr [...] z dnia [...] października 2012r. w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy C., ani też do zaskarżenia tejże uchwały do sądu administracyjnego.

Z uwagi na zaistniałe wątpliwości, wezwaniem z 17 lutego 2014r. zobowiązano pełnomocnika strony skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi poprzez wykazanie, że pełnomocnictwo udzielone osobie, która podpisała skargę, odpowiada wymogom art. 35 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pełnomocnik strony skarżącej wyjaśnił, że udzielone na rzecz Spółki W. pełnomocnictwo spełnia wymogi art. 35 § 1 p.p.s.a., albowiem Spółka jest uczestnikiem postępowania i posiada interes faktyczny w niniejszej sprawie z uwagi na prowadzone - na terenie gminy C. - inwestycje polegające na budowie elektrowni wiatrowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż badanie merytorycznej zasadności skargi w każdym przypadku poprzedzone jest sprawdzenie dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.

Zgodnie z art. 101 ust. 1 stawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz.1591 z późn. zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W świetle tego unormowania skuteczność wniesienia skargi na uchwałę, czy też zarządzenie organu gminy, podjęte w sprawach z zakresu administracji publicznej, zależy od uprzedniego wezwania właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa. Przy czym z redakcji tego przepisu wynika jednoznacznie, iż do wyczerpania tego trybu przed wniesieniem skargi obowiązany jest każdy skarżący. Oznacza to, że tylko skarga tego samego podmiotu, który dokonał takiego wezwania jest dopuszczalna (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia

Strona 1/2