Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 maja 2012 r. sprawy ze skargi M. W. S. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] stycznia 2012r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych osobowych postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia odpisu skargi
M. W. S. (dalej: Skarżący) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na decyzję Wojewody P. z dnia [...] stycznia 2012r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych osobowych.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 lutego 2012r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł oraz do usunięcia braków formalnych skargi przez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia, pod rygorem odrzucenia skargi.
Postanowieniem z dnia 23 marca 2012r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Z uwagi jednak na nienadesłanie odpisu skargi, została ona odrzucona postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012r. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi Skarżącego w dniu 7 maja 2012r.
Pismem z [...] maja 2012r. (data wpływu do administracji Zakładu Karnego) Skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia odpisu skargi. W uzasadnieniu wskazał, że całą dokumentację przesłał do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i w tym czasie upłynął termin do uzupełnienia braku formalnego skargi w postaci złożenia jej odpisu. Pełnomocnik Skarżącego w dniu 17 maja 2012r. złożył dwa odpisy wniosku o przywrócenie terminu oraz odpis skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270.- powoływanej dalej w skrócie: "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu
(art. 87 § 2 p.p.s.a.). Ponadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.). W doktrynie podkreśla się, że przez dokonanie czynności w rozumieniu art. 87 § 4 p.p.s.a. należy rozumieć czynność niewadliwą, względnie obarczoną brakiem formalnym podlegającym usunięciu. Innymi słowy, do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu sąd przystępuje dopiero wówczas, gdy strona dopełniła wszystkich wymogów formalnych, od których uzależnione jest nadanie właściwego biegu czynności, której nie dokonała w terminie (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz do art. 87, opubl. LEX 2011).
Wprawdzie w niniejszej sprawie Skarżący wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odpisu skargi nie dołączył odpisu skargi, jednak brak ten został uzupełniony. Wnioskujący spełnił zatem formalne wymogi wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpisu skargi.
Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest jednak uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 13 października 1999 roku, sygn. akt IV SA 1656/97, opubl. LEX nr 47891). W ocenie Sądu, fakt przesłania dokumentacji do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka nie uprawdopodabnia braku winy w uchybieniu terminu do złożenia odpisu skargi. Wskazać bowiem należy, że osoba wszczynająca postępowanie sądowe powinna dysponować odpisem skargi i móc go przedstawić na żądanie Sądu. Fakt prowadzenia postępowań przed innymi sądami czy instytucjami nie jest okolicznością nadzwyczajną ani niezależną od strony, która uniemożliwiała dopełnienie formalnych wymogów skargi.
Mając na uwadze powyższe, w oparciu o art. 86 §1 i art. 87 § 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.