Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego i ryczałtu na zakup opału p o s t a n a w i a: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Wnioskiem z dnia 20 września 2017 r. T. B. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Wniosek został zarejestrowany pod sygn. akt II SA/Bk 31/17. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że pomoc profesjonalnego pełnomocnika jest jej niezbędna do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego i ryczałtu na zakup opału.
Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 25 października 2017 r. umorzył postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (pkt 1) oraz przyznał prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego (pkt 2).
W dniu 2 listopada 2017 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w B. wyznaczyła dla skarżącej pełnomocnika w osobie radcy prawnego A. J.
W dniu 6 marca 2018 r. pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego i ryczałtu na zakup opału, dołączając do wniosku skargę. Uzasadniając złożony wniosek pełnomocnik skarżącej wskazał, że opisana decyzja została doręczona skarżącej w dniu 12 września 2017 r., zaś przed upływem terminu do wniesienia skargi, tj. 20 września 2017 r. skarżąca złożyła wniosek o ustanowienie w ramach prawa pomocy radcy prawnego. W dniu 2 listopada 2017 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w B. wyznaczyła ją pełnomocnikiem skarżącej, zaś dopiero w dniu 27 lutego 2018 r. otrzymała od strony dokumentację sprawy.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej odrzucenie jako złożonej po terminie ewentualnie o jej oddalenie jako bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu zasługuje na uwzględnienie.
W myśl przepisu art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwana dalej: p.p.s.a.) sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, której to czynności strona nie dokonała w terminie bez swojej winy, a zgodnie z art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. wniosek taki składa się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu i należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Uchybienie terminu do wniesienia skargi w przedmiotowej sprawie jest bezsporne, wobec czego zasadnym było złożenie wniosku o jego przywrócenie. W sprawie zachodzą przesłanki przywrócenia skarżącej, reprezentowanej przez pełnomocnika - radcę prawnego A.J., terminu do wniesienia skargi. Stwierdzić bowiem należy, że zarówno skarżąca, jak i jej pełnomocnik nie ponoszą winy w uchybieniu terminowi. Profesjonalny pełnomocnik został ustanowiony w ramach prawa pomocy w dniu 2 listopada 2017 r., a zatem już po upływie terminu do wniesienia skargi, co miało miejsce w dniu 12 października 2017 r. Ponadto pełnomocnik uprawdopodobnił, że złożenie wniosku o przywrócenie terminu wraz ze skargą w dniu 6 marca 2018 r. nastąpiło bez jej winy, z powodu trudności w nawiązaniu kontaktu ze skarżącą, która znajduje się bardzo złym stanie faktycznym i poza kontaktem korespondencyjnym nie ma z nią żadnego innego kontaktu, albowiem nie posiada telefonu. Jednocześnie stwierdzić należy, że wniosek o przywrócenie terminu złożony został z zachowaniem siedmiodniowego terminu od ustania przyczyny uchybienia terminowi, tj. od dnia 28 lutego 2018 r., kiedy to pełnomocnik skarżącej nawiązał z nią kontakt.
Z powyższych względów sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.