Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska - Nazarczyk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przywrócić skarżącej M. D. termin do wniesienia skargi
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r. odrzucono skargę M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], jako wniesioną z uchybieniem terminu. Orzeczenie to zostało skutecznie doręczone skarżącej w dniu 17 czerwca 2013 r. W dniu 20 czerwca 2013 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu podała, że jest osobą niepełnosprawną ruchowo i przewlekle chorą. Nie jest w stanie załatwić na bieżąco wszystkich swoich spraw, gdyż z niezawinionych przez nią przyczyn nie może normalnie funkcjonować. Przewlekłe zespoły bólowe trwają po kilka tygodni. Do wniosku dołączono orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, wyniki badań radiologicznych i zaświadczenia lekarskie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.
W ocenie Sądu wniosek jest zasadny i podlega uwzględnieniu.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej cytowanej: p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z treści art. 87 p.p.s.a. wynika natomiast, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie trzech przesłanek, a mianowicie: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, oraz uprawdopodobnienie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Strona w postępowaniu o przywrócenie terminu nie jest, zobowiązana do udowodnienia braku swej winy, lecz wystarczy uprawdopodobnienie powyższej okoliczności. Uprawdopodobnienie jest instytucją o wiele mniej restrykcyjną od udowodnienia i oznacza, iż strona powinna jedynie w sposób wiarygodny uzasadnić okoliczności, które spowodowały niemożność dokonania czynności w terminie, bez konieczności wykazywania ich w sposób ostateczny (vide: postanowienie NSA z 5 października 2011 r., I OZ 745/11, Lex nr 984394).
Uchybienie terminu w przedmiotowej sprawie jest bezsporne. Zasadnym było zatem złożenie wniosku o przewrócenie terminu do złożenia skargi.
Na wstępie odnieść się należało do kwestii dochowania przez skarżącą siedmiodniowego terminu do wniesienia przedmiotowego wniosku. W przypadku odrzucenia skargi przez wojewódzki sąd administracyjny jako wniesionej z uchybieniem terminu siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., biegnie od dnia doręczenia skarżącemu odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi, bowiem od tej chwili skarżący dowiaduje się o uchybieniu terminu (vide: postanowienie NSA z 25 stycznia 2012 r., I OZ 44/12, Lex nr 1107877). W sprawie niniejszej odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został doręczony w dniu 17 czerwca 2013 r. a wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 20 czerwca 2013 r. Został zatem zachowany termin. Kolejną kwestią do której należało się odnieść jest to czy skarżąca spełniła warunek równoczesnego dokonania czynności, której nie dokonano w terminie. W doktrynie prezentowany jest pogląd zgodnie z którym równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, która została odrzucona jako spóźniona, strona powinna ponownie złożyć skargę (vide: B. Deuter, Komentarz do art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pub. Lex). Sąd orzekający w sprawie niniejszej nie podziela tego stanowiska. W ocenie Sądu nie zachodzi potrzeba ponownego składania skargi, jeżeli strona już ją złożyła, jakkolwiek z przekroczeniem terminu. W przypadku wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi uprzednio odrzuconej, sam wniosek kryje założenie, że strona "podtrzymuje" skargę wcześniej złożoną. W takiej sytuacji przywrócenie terminu powoduje, że rozpoznaniu podlega skarga już przez stronę złożona (vide: postanowienie NSA z 25 stycznia 2008 r., II FZ 646/07, OSP 2008, z. 7-8, poz. 86, z aprobującą glosą A. Gomułowicza). Stwierdzić zatem należy, że skarżąca spełniła także warunek równoczesnego dokonania czynności, której nie dokonano w terminie, ponieważ złożyła do sądu skargę.
Spełnione, zatem zostały wymogi formalne konieczne do uwzględniania wniosku. W dalszej kolejności zasadnym było rozważenie, czy argumenty skarżącej uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy. W ocenie Sądu okoliczności faktyczne opisane w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu stanowią uprawdopodobnienie, że niedochowanie terminu do wniesienia skargi było przez nią niezawinione. Skarżąca podała, że przyczyną uchybienia terminu jest jej niepełnosprawność i przewlekła choroba. Powyższe zostało potwierdzone złożonymi do akt dokumentami w postaci orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wyników badań radiologicznych i zaświadczeń lekarskich. Stwierdzić zatem należy, że nieterminowe złożenie skargi jest skutkiem okoliczności za które skarżąca nie może ponosić winy.
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 86 § 1 i 87 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.