Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. O., działającej w imieniu własnym oraz reprezentującej G. S., S. S., Ł. S. i J. D., o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi H. O., G. S., S. S., Ł. S., J. D., L. S., K. S. i B. G. na decyzję Wojewody P, z [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zmiany w części orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości p o s t a n a w i a przywrócić H. O., G. S., S. S., Ł. S. i J. D. termin do uiszczenia wpisu sądowego od skargi
Postanowieniem z [...] września 2019 r. odrzucono skargę w sprawie niniejszej z powodu nie uiszczenia wpisu w wyznaczonym terminie.
W dniu 18 września 2019 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) H. O., działając w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik G. S., S. S., Ł. S. i J. D., złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku podała, że w dotychczasowych postępowaniach postępowała z zachowaniem wszelkich zasad. Podniosła jednak, że głównym motorem "napędowym" był jej mąż, który w ostatnich miesiącach podupadł na zdrowiu. Jest pod ciągłą opieką lekarską i na dniach powtórnie położy się do szpitala. Stan zdrowia męża udzielił się również wnioskodawczyni. Jest bowiem pod stałym stresem i nocami czuwa nad jego zdrowiem. Wniosła o wzięcie pod uwagę, że jej mąż ma już prawie 80 lat a ona jest od niego tylko dwa lata młodsza. Pomimo wieku udawało się im w miarę możliwości wykonywać czynności administracyjno-sądowe zgodnie z zasadami. Tym razem wnioskodawczyni podała, że się pogubiła. Podniosła, że podane problemy przechodzą osoby, które reprezentuje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.
Wniosek podlega uwzględnieniu.
Zgodnie z art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej powoływana jako P.p.s.a.), czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże w świetle art. 86 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Art. 87 P.p.s.a. stanowi natomiast, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przepis art. 86 § 1 P.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (vide: Tadeusz Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 333). Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy (vide: J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2012, s. 270; M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda (w:) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Warszawa 2011, s. 409).
Przystępując do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu w sprawie niniejszej, sąd uznał, że zachowany został termin do jego złożenia. Przyczyna uchybienia terminowi ustała w dniu doręczenia H. O. postanowienia o odrzuceniu skargi, tj. 16 września 2019 r. (k. 115). Złożenie w dniu 18 września 2019 r. wniosku o przywrócenie terminu nastąpiło zatem z zachowaniem terminu. Wraz z wnioskiem został uiszczony wpis sądowy. W konsekwencji stwierdzić należy, że zostały spełnione wymogi formalne skutecznego złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
W dalszej kolejności należało ustalić czy w sprawie uprawdopodobniono brak winy w uchybieniu terminu. W ocenie sądu wskazane we wniosku okoliczności faktyczne uzasadniają jego przywrócenie. Sąd w szczególności uwzględnił wiek H. O. oraz fakt pogorszenia stanu zdrowia jej męża. Zdaniem sądu są to okoliczności, które jak określiła wnioskodawczyni mogły skutkować tym, że się "pogubiła" w sprawach administracyjno-sądowych. O należytej dbałości o własne interesy świadczy, zdaniem sądu, termin złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Nastąpiło to bowiem już drugiego dnia po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi. Zdaniem sądu powyższe świadczy o tym, że uchybienie terminu nastąpiło na skutek niezawinionych obiektywnych okoliczności takich jak wiek i stan zdrowia wnioskującej.
Dlatego też w oparciu o treść art. 86 § 1 i 87 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia