Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 sierpnia 2017 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2017 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych oraz zobowiązanie do ich zwrotu p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji;
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Marszałka Województwa P. przez Zastępcę Dyrektora Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w B. z dnia [...] marca 2017 r. w przedmiocie ustalenia wysokości nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych wypłaconych A. M. za okres od 1 listopada 2013 r. do 31 października 2014 r. w łącznej kwocie 2296 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz zobowiązanie do ich zwrotu.
Skargę na powyższą decyzję do sądu administracyjnego wywiodła A. M. W piśmie z dnia [...] sierpnia 2017 r. Skarżąca zwróciła się jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Sąd, argumentując, że od czerwca 2017 r. potrącana jest w całości kwota nienależnie pobranych świadczeń ustalonych na podstawie wydanych decyzji, co naraża ją i jej dzieci na ubóstwo oraz utratę podstaw egzystencji. W uzasadnieniu wniosku Skarżąca wyjaśniła, że od lipca 2015 r. sama wychowuję dwoje małoletnich dzieci, albowiem na podstawie prawomocnego wyroku z dnia [...] grudnia 2015 r. orzeczony został rozwód z wyłącznej winy męża (sygn. akt [...]). Dalej Skarżąca wskazała, że jej dochody nie pozwalają na zabezpieczenie podstawowych potrzeb dzieci, a alimenty (wypłacane w niepełnych kwotach i nieregularnie) i świadczenie "500+" to w zasadzie główne środki utrzymania rodziny związane z wyżywieniem, ubraniem, zabezpieczeniem warunków edukacyjnych. Wyjaśniła, że nie może liczyć na pomoc i wsparcie ze strony swojej rodziny, albowiem jej matka od czerwca 2017 r. jest hospitalizowana po przebytym udarze. Ponadto siedmioletnia córka N. jest dzieckiem z grupy wysokiego ryzyka - podawany jest jej hormon wzrostu, przez co wymaga szczególnej pomocy i opieki. Skarżąca zaakcentowała również, że jej dzieci poniosły duże koszty emocjonalne skutkiem rozpadu rodziny i objęci są aktualnie specjalistyczną opieką psychologiczno-psychiatryczną. W tych okolicznościach, jak wyjaśniła, nie ma możliwości zatrudnienia w większym wymiarze czasu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cytowanej dalej: p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę, dlatego też, aby sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wnioskodawca musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne. Rozpoznanie zgłoszonego wniosku odbywa się bowiem bez badania zasadności skargi. Instytucja ochrony tymczasowej ma na celu niedopuszczenie do spowodowania w czasie trwania postępowania sądowego określonych negatywnych skutków, jakie mogą prawdopodobnie wyniknąć z wykonania aktu administracyjnego, aby nie zniweczyć ewentualnych efektów tegoż postępowania sądowego.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż Skarżąca uprawdopodobniła w wystarczający sposób, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować znaczne pogorszenie sytuacji materialnej jej rodziny. W konsekwencji uprawnione jest twierdzenie, że wykonanie przez Skarżącą obowiązku wynikającego z ww. decyzji, tj. zwrotu kwoty w wysokości 2296 zł wraz z ustawowymi odsetkami może skutkować znacznymi trudnościami w zaspokajaniu bieżących potrzeb Skarżącej i jej małoletnich dzieci. Tym bardziej, że jak wynika z pozostałych decyzji zaskarżonych przez Skarżąca do tutejszego Sądu łączna kwota nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, do których zwrotu została zobowiązana Skarżąca wynosi 6186 zł plus ustawowe odsetki.
Wprawdzie świadczenie pieniężne, wokół zwrotu którego toczy się spór w niniejszej sprawie, jest z natury rzeczy świadczeniem odwracalnym, jednakże należało mieć na uwadze, że potencjalna egzekucja ww. należności w sytuacji materialnej i rodzinnej Skarżącej, mogłaby doprowadzić do następstw trudnych do odwrócenia.
Na marginesie jedynie Sąd wskazuje, że postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest rozstrzygnięciem tymczasowym i traci moc z dniem wydania przez sąd orzeczenia uwzgledniającego skargę, bądź uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 61 § 3 i 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.