Sprawa ze skargi na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpatrzenia sprawy nakazania rozbiórki
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 09 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] października 2005 r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpatrzenia sprawy nakazania rozbiórki p o s t a n a w i a odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2005 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. w trybie autokontroli uwzględnił skargę Burmistrza S. uchylił w całości własną decyzję z dnia

[...] września 2005 r. oraz decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2005 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Przedmiotowa decyzja została doręczona J. B. w dniu

31 października 2005 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 43 tom IV akt organu II instancji).

W dniu 23 listopada 2006 r. J. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na powyższą decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia

[...] października 2005 r.

Pismem procesowym z dnia 9 czerwca 2009 r. J. B. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na w/w decyzję wskazując, iż wywiedzenie skargi na tą decyzję nie było możliwe w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji albowiem strona była pozbawiona możności obrony swych praw, przez brak doręczenia skargi Burmistrza Sokółki i odpowiedzi na skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 87 § 1 i art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Podkreślić trzeba, iż ustalenie, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony po upływie siedmiu dni od ustania przeszkody uzasadniającej uchybienie terminowi, powoduje konieczność jego odrzucenia bez możliwości badania, czy okoliczności utrudniające dochowanie terminu dla dokonania określonej czynności procesowej były przez stronę zawinione, czy też nie.

W rozpoznawanej sprawie wniosek skarżącego wniesiony został z uchybieniem w/w terminu. Jak wynika bowiem z pisma skarżącego z dnia 9 czerwca 2009 r. przeszkoda uniemożliwiająca złożenie skargi ustała ostatecznie w dniu 26 maja

2009 r., kiedy to na rozprawie doręczono stronie skargę Burmistrza S. oraz odpowiedz organu na tą skargę.

Stąd też 7 - dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winien być liczony od tej właśnie daty, tj. 26 maja 2009 r., co powoduje iż upłynął on w dniu 2 czerwca 2009 r. (wtorek).

Tymczasem w rozpoznawanym przypadku skarżący z wnioskiem o przywrócenie terminu wystąpił dopiero w dniu 9 czerwca 2009 r., a więc przeszło z tygodniowym uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Obligowało to Sąd do odrzucenia przedmiotowego wniosku.

Jak to już wyżej wskazano stwierdzenie, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony po upływie siedmiu dni od ustania przeszkody uzasadniającej uchybienie terminowi, nie daje podstaw do merytorycznej oceny czy okoliczności utrudniające dochowanie terminu dla dokonania określonej czynności procesowej były przez stronę zawinione, czy też nie. W tym miejscu marginalnie jednak wskazać trzeba, iż zmiana stanowiska strony co do słuszności zapadłego rozstrzygnięcia w oparciu o powzięte w późniejszym czasie okoliczności, nie uzasadnia braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. W przedmiotowej sprawie kwestionowana obecnie decyzja została doręczona Skarżącemu w dniu 31 października 2005 r.

Nie było więc przeszkód by Skarżący, nie zgadzając się ze stanowiskiem organu, wywiódł skargę w ustawowym terminie, tym bardziej że nie istniały ku temu obiektywne przeszkody.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że nie został spełniony warunek przywrócenia terminu a zatem wniosek o jego przywrócenie, na mocy art., 87§1 w zw. z art. 88 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jako spóźniony, podlegał odrzuceniu.

Strona 1/1