Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nieodpłatnego przeniesienia prawa własności nieruchomości. p o s t a n a w i a przywrócić skarżącej A. F. termin do wniesienia skargi
A. F. w dniu 6 stycznia 2009 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) złożyła skargę do tut. Sądu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] listopada 2008 r., doręczoną jej w dniu 5 grudnia 2008 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru decyzji).
Następnie w dniu 16 lutego 2009 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia skargi. W uzasadnieniu wniosku podała, że w okresie od 24 grudnia 2008 r. do 6 stycznia 2009 r. była chora. Z uwagi na brak możliwości osobistego nadania listu poleconego ze skargą do sądu, z prośbą o jego wysłanie zwróciła się do koleżanki z pracy. W dniu 2 stycznia 2009 r. koleżanka przekazała list wraz z korespondencją firmową pracownikowi poczty.
Z uwagi jednak na złą wartość nominalną znaczka - 3,60 zamiast - 3,65 zł, w dniu
5 stycznia 2009 r. list ten został zwrócony nadawcy. W dniu 6 stycznia 2009 r. nadano go ponownie. W konkluzji skarżąca podniosła, że w okresie choroby nie była w stanie samodzielnie udać się do placówki pocztowej w celu nadania listu. Opóźnienie zaś w nadaniu korespondencji nastąpiło nie z jej winy, lecz ze względu na nieznajomość aktualnego cennika przesyłek poleconych poczty polskiej przez koleżankę, której powierzyła korespondencję z prośbą o pilne nadanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. zważył co następuje:
W ocenie Sądu wniosek jest zasadny i podlega uwzględnieniu.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej cytowanej: p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z treści art. 87 p.p.s.a. wynika natomiast, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie trzech przesłanek, a mianowicie: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Strona w postępowaniu o przywrócenie terminu nie jest, zobowiązana do udowodnienia braku swej winy, lecz wystarczy uprawdopodobnienie powyższej okoliczności.
Uchybienie terminu w przedmiotowej sprawie jest bezsporne. Ostatni dzień terminu przypadał na niedzielę 4 stycznia 2009 r. (30 dni liczonych od dnia doręczenia kwestionowanej decyzji, czyli od dnia 5 grudnia 2008 r.) w związku z tym termin do złożenia skargi mijał następnego dnia, tj. 5 stycznia 2009 r. Skarga zaś została oddana w polskim urzędzie pocztowym w dniu 6 stycznia 2009 r., czyli z 1 - dniowym opóźnieniem. Zasadnym było zatem złożenie wniosku o przewrócenie terminu do złożenia skargi.
Na wstępie odnieść się należało do kwestii dochowania przez skarżącą siedmiodniowego terminu do wniesienia przedmiotowego wniosku. Przyjmując najbardziej korzystną dla strony interpretację, uznać należy, że przeszkoda uchybienia terminu do wniesienia skargi ustała w dniu doręczenia skarżącej odpowiedzi na skargę, gdyż z jej treści dowiedziała się ona, że skarga została wniesiona po terminie. Odpowiedź na skargę została doręczona w dniu 11 lutego 2009 r. Wniosek o przywrócenie terminu został nadany w dniu 16 lutego 2009 r., a więc przed upływem 7 - dniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Skarżąca spełniła także warunek równoczesnego dokonania czynności, której nie dokonano w terminie, ponieważ złożyła do sądu skargę. Spełnione zatem zostały wymogi formalne konieczne do uwzględniania wniosku.
W dalszej kolejności zasadnym było rozważenie, czy argumenty skarżącej uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy. W ocenie Sądu okoliczności faktyczne opisane w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu stanowią uprawdopodobnienie, że niedochowanie terminu do wniesienia skargi było przez nią niezawinione. W terminie przewidzianym do złożenia skargi A. F zachorowała, wykazała się jednak należytą starannością i zwróciła się z prośbą do koleżanki o nadanie skargi listem poleconym w urzędzie pocztowym. Nieterminowe złożenie skargi było skutkiem zdarzeń, za które skarżąca nie może ponosić winy.
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 86 § 1 i 87 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd orzekł jak w sentencji.