Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Mieczysław Markowski sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk po rozpoznaniu w dniu 6 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. i W. C. o wyłączenie sędziów: Ireneusza Darmochwała, Stanisława Prutisa, Elżbiety Trykoszko, Danuty Tryniszewskiej-Bytys, Grażyny Gryglaszewskiej, Małgorzaty Roleder od udziału w sprawie ze skargi M. C. i W. C. na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia w wysokości 5000 PLN p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wyłączenie od udziału w sprawie sędziów: Ireneusza Darmochwała, Stanisława Prutisa, Elżbiety Trykoszko, Danuty Tryniszewskiej-Bytys, Grażyny Gryglaszewskiej, Małgorzaty Roleder.-
M. C. i W. C. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B., z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia w wysokości 5000 PLN. W skardze skarżący wnieśli o wyłączenie sędziów. W odpowiedzi na wezwanie tut. Sądu skarżący sprecyzowali w piśmie z dnia 18.09.2009 r., że chodzi o włączenie sędziów: Ireneusza Darmochwała, Stanisława Prutisa, Elżbiety Trykoszko, Danuty Tryniszewską-Bytys, Grażyny Gryglaszewską, Małgorzaty Roleder. W motywach skargi skarżący stwierdzili: "Skarżący wnoszą o wyłączenie sędziów WSA w Białymstoku, obciążonych zarzutami stronniczości dowodami na ciągłe łamanie prawa od 1998 roku do dziś;.."
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek jako bezzasadny podlegał oddaleniu.
Instytucję wyłączenia sędziego regulują przepisy Rozdziału 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. Wyłącznie sędziego z mocy prawa (iudex inhabilis) reguluje przepis art. 18 ww. ustawy, zaś o wyłączeniu na żądanie lub na wniosek (iudex suspectus) traktuje art. 19 p.p.s.a., stanowiąc, że niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
Składając wniosek o wyłączenie sędziego strona winna uprawdopodobnić przyczyny tego wyłączenia (art. 20 p.p.s.a). Sędzia zaś powinien zawiadomić sąd o zachodzącej podstawie swojego wyłączenia i wstrzymać się od udziału w sprawie (art. 21 p.p.s.a.).
W przedmiotowej sprawie wnioskodawcy nie wykazali w żaden sposób, by w sprawie mogły zachodzić jakiekolwiek wątpliwości co do bezstronności wymienionych sędziów. Samo przypuszczenie o braku bezstronności sędziego orzekającego w sprawie, bez żadnego nawet uprawdopodobnienia w tym zakresie, musi skutkować oddaleniem wniosku. Na uwagę zasługuje bowiem fakt, iż wymienieni sędziowie ustosunkowując się do wniosku o ich wyłączenie od udziału w orzekaniu, złożyli do akt sprawy oświadczenia, z których wynika, iż nie istnieje okoliczność tego rodzaju, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w niniejszej sprawie.
Instytucja wyłączenia sędziego ma charakter procesowej gwarancji jego bezstronności w konkretnym postępowaniu, czego warunkiem jest niezależność sędziego zarówno od organów państwa jak i od stron. Wyłączenie sędziego ma służyć stworzeniu takich warunków sprawowania urzędu sędziowskiego, które eliminują możliwość wywierania nacisków na sędziego z którejkolwiek strony.
Podnieść także należy, iż nie może być także przesłanką wyłączenia sędziego od udziału w sprawie fakt, iż orzekał on w innej, wcześniejszej sprawie tego samego skarżącego (fakt znany sądowi z urzędu). W przedmiotowej sprawie skarżący nie uprawdopodobnili faktu jakiejkolwiek stronniczości ww. sędziów w stosunku do stron postępowania. Samo zaś przeświadczenie, że dany sędzia jest stronniczy lub brak mu obiektywizmu w prowadzeniu sprawy nie stanowi przesłanki wyłączenia.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 22 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji postanowienia.-