Wniosek w przedmiocie wyłączenia pracowników od prowadzenia spraw.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o przywrócenie terminu do opłacenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. B. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2007r. nr [...] w przedmiocie wyłączenia pracowników od prowadzenia spraw. p o s t a n a w i a oddalić wniosek o przywrócenie terminu do opłacenia skargi kasacyjnej

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2007r. została odrzucona skarga kasacyjna, wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika z uwagi na to, że nie została należycie opłacona.

Postanowienie powyższe zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu 13 listopada 2007r. W dniu 19 listopada 2007r. skarżący osobiście złożył wniosek o przywrócenie terminu do opłacenia skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych lub ewentualnie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych powyżej 20 zł. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu podał, że skarga kasacyjna nie została opłacona zarówno bez jego własnej winy jak i winy adwokata. Podniósł, że nie można było wymagać od niego szczególnej staranności z uwagi na niepełnosprawność umysłową. Odnośnie adwokata podał, że adwokat nie mógł opłacić skargi przy jej wnoszeniu albowiem nie otrzymał zaliczki na koszty sądowe. Końcowo zaznaczył, że nie obojętną w sprawie jest również okoliczność, że sąd doręczając odpis postanowienia z dnia 6 września 2007r. nie pouczył o konieczności uiszczenia wpisu przy wnoszeniu skargi i jego wysokości.

W ocenie Sądu wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.

Z treści art. 86 i 87 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) wynika, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie się łącznie trzech przesłanek, a mianowicie: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.

Z okoliczności faktycznych niniejszej sprawy wynika, że bez wątpienia w sprawie zostały spełnione dwie pierwsze przesłanki warunkujące przywrócenie terminu, a mianowicie: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie

7 dni od ustania przeszkody ( od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu skargi). Jednocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu został złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy.

Wobec powyższego konieczne stało się rozważenie, czy argumenty skarżącego uprawdopodobniają, że uchybienie terminu do opłacenia skargi kasacyjnej nastąpiło bez winy profesjonalnego pełnomocnika działającego w jego imieniu. W ocenie Sądu w sprawie nie zostały wykazane okoliczności uprawdopodobniające brak jego winy.

Przede wszystkim podnieść należy, że skarżący we wniosku o przywrócenie terminu skupił się na wykazaniu okoliczności, które miałyby uprawdopodobnić brak jego własnej winy w terminowym opłaceniu skargi kasacyjnej. Tymczasem, jak wynika z udzielonego pełnomocnictwa, skarżący w zakresie sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Wówczas, gdy strona jest reprezentowana przez pełnomocnika przy ustalaniu braku winy w niedochowaniu terminu należy mieć na uwadze działania tego pełnomocnika, który działa za stronę i na jej rzecz. Okoliczności podniesione przez skarżącego w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu nie mogą stanowić o braku winy pełnomocnika w nieopłaceniu skargi kasacyjnej. Skarżący podał, że wpis nie został uiszczony po pierwsze dlatego, że pełnomocnik nie otrzymał od niego zaliczki na opłacenie kosztów sądowych a po wtóre brak było w postanowieniu o odrzuceniu skargi pouczenia o obowiązku wnoszenia wpisu i jego wysokości. Odnośnie pouczenia podnieść należy, że zgodnie z treścią art. 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd powinien udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych i pouczać o ich skutkach prawnych jak i skutkach zaniedbań tych czynności tylko i wyłącznie wówczas, gdy strona występuje w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego. W pouczeniu postanowienia o odrzuceniu skargi z dnia 6 września 2007r. (był to etap postępowania, na którym skarżący nie występowała jeszcze z adwokatem) zostały zawarte wszystkie niezbędne pouczenia a mianowicie, skarżący został pouczony o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej oraz o możliwości ubiegania się o przyznanie prawa pomocy. Pouczenie o konieczności uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej i jego wysokości nie zostało zawarte, albowiem w przypadku sporządzenia skargi kasacyjnej istnieje przymus adwokacki i to już adwokat sporządzający i wnoszący skargę - jako podmiot profesjonalny, powinien wiedzieć, że powinien uiścić odpowiedni wpis od wniesionej skargi kasacyjnej.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o art. 86 i 87 i art. 141 §2 i §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1