Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. S. na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Skarżący - J. S. złożył do sądu administracyjnego skargę na decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B., utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] października 2014 r. nr [...], odmawiającą nałożenia na B. i J. S. obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem robót budowlanych polegających na wykonaniu instalacji elektrycznej i wodociągowej w budynku gospodarczym nr 1 na działce nr [...] w m. K. gm. G. oraz nakazującą inwestorom dokonanie rozbiórki instalacji kanalizacyjnej (wewnętrznej i zewnętrznej) związanej z tym budynkiem. W skardze na tę decyzję skarżący wniósł "o odroczenie wykonania" zaskarżonej decyzji. Wniosek ten został potraktowany przez Sąd jako wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Wstrzymanie wykonania decyzji jest wyjątkiem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej powoływana jako ustawa), zgodnie z którą wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. W myśl art. 61 § 3 ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd ma zatem możliwość, ale nie obowiązek wydania takiego postanowienia. Instytucja wstrzymania wykonania decyzji ma na celu ochronę strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem prawidłowości zaskarżonej decyzji. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji sąd nie analizuje zatem wszelkich skutków jej wykonania, a jedynie rozważa, czy wykonanie decyzji przed zakończeniem postępowania sądowego może spowodować nieodwracalne pogorszenie sytuacji skarżącego po ewentualnym jej uchyleniu. Zgodnie z ustalonym w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądem, to wnioskodawca jest zobowiązany wskazać na niebezpieczeństwo wystąpienia szkody i wykazać, że szkoda która powstanie na skutek wykonania decyzji, będzie znaczna, a skutki jakie wywoła wykonanie decyzji trudne do odwrócenia. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący winien tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem decyzji, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane i na podstawie akt sprawy, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. (vide: postanowienie NSA z 26 lipca 2006 r., II FZ 452/2006, LexPolonica nr 418133, postanowienie WSA w Łodzi z 17 października 2007 r., I SA/Łd 1132/2007, LexPolonica 1793221).