Niezawinione uchybienie terminowi to uchybienie z takich przyczyn niemożliwych do przezwyciężenia przez stronę nawet przy dochowaniu należytej staranności, które powstają lub trwają w trakcie biegu terminu i co do zasady przedłużają się na ostatni dzień tego terminu. Inne przyczyny, które pojawiają się po upływie terminu na dokonanie czynności procesowej, nie mogą być traktowane jako przyczyny powstałe wskutek zawinienia strony lub jego braku - istotnego dla zastosowania art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2011 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym wniosku K. C. o przywrócenie terminu do złożenia skargi w sprawie ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2010 r. znak [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Decyzją z dnia [...] października 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję Kierownika Działu Świadczeń Społecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2010 r. odmawiającą przyznania K. C. zasiłku celowego.
Decyzja organu odwoławczego została wnioskodawcy doręczona dnia
24 listopada 2010 r.
Skargę na powyższą decyzję złożył do sądu administracyjnego K. C. w dniu 07 stycznia 2011 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Wskazał, że spóźnione wniesienie skargi jest spowodowane jego chorobą, na dowód czego załączył kserokopię dwóch zwolnień lekarskich stwierdzających niezdolność do pracy w okresie od 28 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. i od 01 stycznia 2011 r. do 07 stycznia 2011 r. (k. 4).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Skarżący niewątpliwie uchybił terminowi do złożenia skargi, bowiem decyzję organu odwoławczego otrzymał w dniu 24 listopada 2010 r., termin na jej zaskarżenie do sądu administracyjnego mijał 24 grudnia 2010 r., a skarga wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu została wniesiona 07 stycznia 2011 r.
Zgodnie z przepisami art. 87 § 1 i § 2, art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi. We wniosku należy uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminowi. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Wskazać należy, że przyczyna uchybiająca terminowi musi istnieć w czasie, jaki strona ma na dokonanie czynności procesowej. Nie jest wymagane, by trwała ona przez cały ten okres, ale zasadniczo powinna wystąpić lub przedłużyć się co najmniej do ostatniego dnia przewidzianego na skuteczne dokonanie czynności procesowej (por. B. Dauter "Zarys metodyki pracy sędziego sądu administracyjnego", Warszawa 2008, s. 194). Również przyczyna ta powinna być niezawiniona przez stronę, a więc taka, że przy dochowaniu nawet najwyższej staranności strona nie mogła jej przezwyciężyć (vide J. P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2010, s. 244).
W niniejszym przypadku termin trzydziestodniowy na złożenie skargi mijał w dniu 24 grudnia 2010 r. Przeszkoda w postaci choroby powstała, jak argumentował wnioskodawca, najwcześniej 28 grudnia 2010 r. i trwała nieprzerwanie do 31 grudnia 2010 r., a następnie od 01 stycznia 2011 r. do 07 stycznia 2011 r. We wniosku skarżący nie podał jakichkolwiek okoliczności stanowiących przeszkodę w złożeniu skargi, które wystąpiłyby w okresie trzydziestu dni od doręczenia decyzji, ewentualnie które pojawiłyby się w ostatnim dniu tego terminu lub na ten dzień się przedłużyły.
Analizując powstałą sytuację stwierdzić trzeba, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w niedochowaniu terminu. Przedmiotowe uprawdopodobnienie, jak wyżej wskazano, może bowiem dotyczyć tylko takich sytuacji, które powstają nie z winy strony i uniemożliwiają jej dokonanie w terminie czynności procesowej. Niezawinione uchybienie terminowi to zatem uchybienie z takich przyczyn niemożliwych do przezwyciężenia przez stronę nawet przy dochowaniu należytej staranności, które powstają lub trwają w trakcie biegu terminu i co do zasady przedłużają się na ostatni dzień tego terminu. Inne przyczyny, które pojawiają się po upływie terminu na dokonanie czynności procesowej, nie mogą być traktowane jako przyczyny powstałe wskutek zawinienia strony lub jego braku - istotnego dla zastosowania art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 p.p.s.a. (a więc dla rozstrzygnięcia o przywróceniu terminu na gruncie p.p.s.a.). Jeżeli zatem skarżący we wniosku o przywrócenie terminu nie wskazuje żadnych okoliczności powodujących spóźnienie w dokonaniu czynności procesowych trwających w okresie biegu terminu, a powołuje okoliczności, które powstały dopiero po jego upływie, należy ocenić że nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu.