Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia F. Z. w B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Stowarzyszenia F. Z. w B. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpatrzenia sprawy wydania pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód i wykonanie urządzeń wodnych. p o s t a n a w i a oddalić wniosek
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] Wojewoda P. uchylił w całości decyzję Starosty K. z dnia [...] lipca 2008r. nr [...] o wydaniu Wojewódzkiemu Zarządowi Melioracji i Urządzeń Wodnych w B. pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód i na wykonanie urządzeń wodnych i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Skargę na niniejszą decyzję złożyło do sądu administracyjnego Stowarzyszenie F. Z. w B. wnosząc jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ze skutkiem natychmiastowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonej do sądu administracyjnego decyzji może nastąpić na wniosek skarżącego, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków - art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a.
Przesłanki powyżej wskazane nie zachodzą w sprawie niniejszej przede wszystkim z uwagi na charakter zaskarżonej decyzji. W orzecznictwie i doktrynie nie budzi wątpliwości, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., mogą być jedynie takie akty i czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy natomiast rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. J.P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 122; postanowienie NSA z 31.01.2006 r., II FZ 882/05, niepubl.). Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki, oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (por. praca zbiorowa pod red. T. Wosia: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 296; postanowienie NSA z 14.09.2005 r., II FZ 580/05, niepubl.; postanowienie NSA z 17.07.2006 r., I FZ 281/06, OSP 2007, nr 6, poz. 76).
Do wykonania nie kwalifikują się wszelkie odmowne akty administracyjne (vide: komentarz do ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pod red. T.Wosia, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2008, str. 338). Wstrzymanie wykonania dotyczy sytuacji, gdy zaskarżony akt lub czynność wywołuje skutki materialnoprawne. Nie można mówić o wykonywaniu decyzji odmownej, ponieważ nie ma ona przedmiotu wykonania (węzła praw i obowiązków), który mógłby podlegać wykonaniu. W literaturze zwraca się uwagę na fakt, iż nie kwalifikuje się do wykonania większość orzeczeń rozstrzygających określone kwestie proceduralne w toku postępowania administracyjnego, a więc nie przyznające uprawnień i nie nakładające obowiązków, które wymagałyby wykonania.
W rozpoznawanej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania została objęta ostateczna decyzja w przedmiocie uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja objęta wnioskiem o wstrzymanie jest rozstrzygnięciem stricte procesowym, nie wymagającym, a wręcz nie nadającym się do wykonania. W tej sytuacji nie może być mowy o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, albowiem brak mu cechy wykonalności, co przesądza o niemożliwości pozytywnego ustosunkowania się do wniosku. Na marginesie należy stwierdzić, iż skarżący we wniosku o wstrzymanie nie podał żadnych argumentów na jego uzasadnienie.
W świetle powyższego wniosek o wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji należało uznać za niezasadny i oddalić go na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.