Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. Dz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2007 r. Nr [...] w przedmiocie świadczeń rodzinnych p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie sądowe w sprawie.
Skarżąca L. Dz. wniosła skargę do sądu administracyjnego na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2007r. nr [...]. Przedmiotową decyzją utrzymano w mocy decyzję organu I instancji na podstawie której przyznano skarżącej zasiłek rodzinny na dzieci wraz z dodatkiem z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego i z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej. Odmówiono natomiast, na podstawie art. 3 ust. 17 a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych, przyznania dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka. Jako powód odmowy wskazano, że skarżąca nie jest osobą samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu w/w przepisu, gdyż wychowuje dzieci wspólnie z konkubentem, który jest ojcem najmłodszego dziecka.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) sąd może zawiesić postępowanie przed sądem administracyjnym z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W Trybunale Konstytucyjnym złożony jest wniosek o stwierdzenie zgodności przepisu stanowiącego podstawę prawną odmowy przyznania skarżącej dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka, tj. art. 3 pkt 17a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych z art. 18, art. 32 ust. 1 i art. 71 ust. 1 Konstytucji RP oraz z art. 27 Konwencji o prawach dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989r.
Toczące się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym ma zasadniczy wpływ na roszczenie skarżącej, stanowiące przedmiot wywiedzionej do sądu skargi. Powyższe stanowi, zatem przeszkodę w kontynuowaniu postępowania sądowego i czyni koniecznym zawieszenie tegoż postępowania stosownie do treści art. 125 § 1 pkt. 1 - Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Stąd na mocy powyższego przepisu orzeczono jak w sentencji. Zawieszone postępowanie sądowe będzie podlegało podjęciu z momentem wydania ostatecznego orzeczenia kończącego postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym.