Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia wniesionego przez M. G. i M. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie ze skargi M. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] listopada 2008 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenie grzywny z powodu uchylania się od wykonania obowiązku polegającego na przywróceniu poprzedniego sposobu użytkowania budynku p o s t a n a w i a: 1. odrzucić zażalenie M. G. i M. G.; 2. zwrócić skarżącemu M. G. ze Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) kwotę 100 zł (słownie: sto złotych), uiszczonej tytułem opłaty od zażalenia, wpisaną do rejestru dochodów z dnia 3 marca 2009 r. pod poz. 241.
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę kasacyjną M. G. i M. G. na postanowienie tut. Sądu z dnia 20 stycznia 2009r. Nr WOP.BB.402-149/08 odrzucające skargę M. G. w przedmiocie nałożenia grzywny z powodu uchylania się od wykonania obowiązku polegającego na przywróceniu poprzedniego sposobu użytkowania budynku (k. 35).
Opis postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia oraz wskazaniem, że zażalenie powinno być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika, pod rygorem jego odrzucenia, został doręczony skarżącemu i uczestniczce postępowania w dniu 23 lutego 2009 r. (k. 42 i 43).
Na powyższe postanowienie, w ustawowym terminie, skarżący M. G. oraz uczestniczka postępowania M. G. złożyli zażalenie. Niniejsze zażalenie zostało przez nich osobiście sporządzone i podpisane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Zażalenie podlegało odrzuceniu.
W myśl art. 194 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), cytowanej dalej: p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest m.in. odrzucenie skargi kasacyjnej. Zgodnie zaś z art. 194 § 4 cytowanej ustawy zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem przypadków, gdy zażalenie sporządza sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy zażalenie wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
W przedmiotowej sprawie zażalenie na postanowienie Sądu z dnia
19 lutego 2009 r., pomimo obowiązku jego sporządzenia przez uprawnione osoby wymienione w art. 194 § 4 p.p.s.a., zostało sporządzone i podpisane osobiście przez skarżącego i uczestniczkę postępowania. Wobec powyższego stwierdzić należy, iż nie spełnia ono wymogu określonego we wskazanym przepisie i jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 178 w zw. z art. 194 § 4 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.