Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Wydziału II: Barbara Romanczuk, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata ze skargi J. G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich p o s t a n a w i a przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. ,

Uzasadnienie

J. G. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata podając we wniosku, iż z uwagi na wiek i stan zdrowia nie jest w stanie pokryć kosztów pełnomocnika. Podkreślił także, że ma 91 lat oraz jest osoba schorowaną i posiadającą I grupę inwalidzką. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, iż samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, a pomagają mu dzieci wraz z rodzinami. Skarżący uzyskuje dochód z emerytury w wysokości 2.200 zł. Wnioskodawca posiada jednorodzinny dom z roku [...], wartości 150.000 zł oraz niewielką działkę leśną wartości 1.000 zł, a dzieci posiadają samochody osobowe (k. 20-21, 64-65).

Zgodnie z treścią art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W rozpatrywanym przypadku skarżący dowiódł, iż nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia w niniejszej sprawie pełnomocnika.

W złożonym oświadczeniu wnioskodawca wykazał, iż prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, ale pomagają mu synowie z rodzinami. Skarżący jest osobą starszą (91 lat), schorowaną, z I grupą inwalidzką. Źródło miesięcznego utrzymania skarżącego stanowi emerytura w wysokości 2.200 zł. Skarżący posiada jednorodzinny dom wraz z nieruchomością oraz niewielka działkę leśną. Całość posiadanych dochodów skarżący przeznacza na bieżące utrzymanie, w tym wysokie koszty leczenia. W bieżącym utrzymaniu pomaga mu również rodzina.

W tej sytuacji należy zatem stwierdzić, iż skarżący nie jest w stanie zgromadzić dostatecznej ilości środków finansowych do równoczesnego zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych oraz pokrycia kosztów w sprawie niniejszej, bez uszczerbku utrzymania koniecznego. Nadto jest on osobą starszą (91 lat) oraz posiadającą I grupę inwalidzką, z uwagi na liczne schorzenia.

Końcowo podnieść należy, iż wprawdzie we wniosku skarżący nie uzupełnił kilku rubryk, niemniej jednak rubryki te były uzupełnione w poprzedniego wniosku (formularzu), a tym samym wzywanie w tym zakresie było bezprzedmiotowe, tym bardziej, iż skarżący jest starszą osobą.

Dlatego też, mając na uwadze powyższe na podstawie art. 245 § 3 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1