Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu radcy prawnego R. T. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 4 czerwca 2013 r. oddalającego wniosek radcy prawnego R. T. o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w sprawie ze skargi M. N. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] września 2012r. Nr [...] w przedmiocie przyznania prawa do stypendium w okresie odbywania stażu p o s t a n a w i a : przyznać radcy prawnemu R. T. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w zakresie sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złoty i czterdzieści groszy).
Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku przyznał M. N. prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. Stosownie do powyższego, Okręgowa Izba Radców Prawnych w B. wyznaczyła do prowadzenia niniejszej sprawy radcę prawnego R. T. (k. 45).
W sprawie niniejszej radca prawny R. T. sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 7 lutego 2013 r. oddalającego skargę M. N. (k. 51-52), wnosząc o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zakresie sporządzenia przedłożonej opinii.
Referendarz Sądowy postanowieniem z 4 czerwca 2013r. oddalił wniosek radcy prawnego o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego argumentując, że nie zawiera on wymaganego prawnego oświadczenia, że żądane koszty nie zostały zapłacone w całości lub w części (§ 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu).
Od powyższego postanowienia radca prawny R. T. wniósł sprzeciw wskazując, że postanowienie referendarza było przedwczesne, albowiem opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej została wysłana skarżącemu w dniu 12 czerwca 2013r. (k. 65) i dopiero teraz on jako pełnomocnik składa formalny wniosek o przyznanie należnego mu wynagrodzenia. We wniosku pełnomocnik zawarł jednocześnie oświadczenie, że żądane koszty nie zostały opłacone przez skarżącego ani w całości ani w części (k. 64).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Na wstępie należy zaznaczyć, iż sprzeciw został wniesiony skutecznie, co powoduje utratę mocy postanowienia z dnia 4 czerwca 2013r., a wniosek pełnomocnika skarżącego o zasądzenie kosztów zastępstwa podlega ponownemu rozpatrzeniu. Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi: dalej powoływanej: p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2012r. Nr 270 ze zm.) sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści art. 250 p.p.s.a. powołanej wyżej ustawy, wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013r. poz. 490) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (§1). Przy czym, jak stanowi §16 powołanego rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach niniejszej sprawy oświadczenie tej treści zostało złożone przez radcę prawnego.
W myśl § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b tegoż rozporządzenia w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jeżeli sprawy nie prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji, wynosi 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, nie mniej niż 120 zł. Zatem biorąc pod uwagę, że stawka minimalna określona w pkt 1 w niniejszej sprawie wynosi 240 zł, stawka za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 180 zł. Stawkę tę zgodnie z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (23 %), co w konsekwencji daje kwotę 221,40 zł.
Mając na uwadze niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter przedmiotowej sprawy należy uznać, że kwota 221,40 zł wynagrodzenia jest adekwatna do jego udziału w niniejszym postępowaniu.
W tej sytuacji, stosując przepisy art. 250 i 260 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b i pkt 1 lit. c oraz § 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, orzeczono jak w sentencji postanowienia.