Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o zwrot kosztów postępowania w sprawie ze skargi J. B. na niewykonanie przez Burmistrza S. wyroku w sprawie II SAB/Bk 9/11 ze skargi J. B. na bezczynność Burmistrza S. w sprawie zaopiniowania projektu podziału nieruchomości p o s t a n a w i a oddalić wniosek
J. B. złożył wniosek o przyznanie (zwrot) kosztów procesowych (kosztów stawiennictwa na rozprawie) tj. wydatków poniesionych na dojazd i kosztów utraty zarobku. Przedstawił własne wyliczenie kosztów (k. 177). Przedmiotowy wniosek ponowił na rozprawie, wskazując że żąda również przyznania kosztów postępowania, które poniósł w sprawie II SA/Bk 480/12 (k. 178).
Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2014 r. tutejszy sąd oddalił skargę J. B. w sprawie niniejszej oraz przyznał reprezentującemu go pełnomocnikowi wynagrodzenie za zastępstwo wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlega oddaleniu.
Dokonywanie określonej czynności procesowej może wiązać się z obowiązkiem poniesienia związanych z tym kosztów. Podstawową regułę w tym względzie, obowiązującą w postępowaniu sądowoadministracyjnym, sformułowano w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a. i głosi ona, że koszty postępowania obciążają stronę w zakresie, w jakim są związane z jej udziałem w postępowaniu sądowoadministracyjnym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Zastrzeżono jednocześnie w przepisach p.p.s.a., że koszty postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ponosi strona przegrywająca sprawę przed tym sądem (art. 203 - 204 p.p.s.a.) - inaczej zatem niż w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, który uprzywilejowuje pod tym względem stronę skarżącą. Uprzywilejowanie to polega na tym, że co prawda zgodnie z art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw (zasada rezultatu), ale gdy skarżący w pierwszej instancji przegra sprawę - kosztów poniesionych przez przeciwnika nie ponosi.
Nie obowiązuje natomiast w postępowaniu sądowoadministracyjnym reguła, zgodnie z którą w przypadku oddalenia skargi skarżącemu należy się od sądu (czyli ze Skarbu Państwa) zwrot kosztów, które poniósł. Dla wydania rozstrzygnięcia w tej ostatnio wskazanej kwestii brak jest bowiem podstawy prawnej. Tę sytuację reguluje natomiast zasada ogólna z art. 199 p.p.s.a. o ponoszeniu kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie.
W kontekście powyższego stwierdzić należy w sprawie niniejszej, że skoro sąd nie podzielił argumentów skarżącego i skargę oddalił, to brak jest podstaw do zasądzenia na jego rzecz od strony przeciwnej poniesionych kosztów (dojazdu, utraty zarobku), jak też brak jest podstawy prawnej do orzeczenia zwrotu stronie takich kosztów ze Skarbu Państwa.
Odnośnie zawartego we wniosku żądania zasądzenia kosztów ze sprawy II SA/Bk 480/12 (jest to poprzedni numer tej samej sprawy, w której zapadł wyrok oddalający skargę, uchylony przez NSA w sprawie I OSK 1306/13, k. 136) - to wskazać trzeba, że z uwagi na oddalenie skargi w I instancji brak było podstawy do zasądzania kosztów przez WSA (od przeciwnej strony lub ze Skarbu Państwa), zaś o kosztach postępowania kasacyjnego orzekł NSA w punkcie 2 swojego wyroku.
Na marginesie zauważyć należy, że obecnie, w ponownie rozpoznawanej sprawie (po wyroku kasacyjnym NSA) skarżący stawił się na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. osobiście wraz z pełnomocnikiem (k. 178 akt adm.), mimo że stawiennictwo osobiste skarżącego było nieobowiązkowe.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 199 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.